YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8741
KARAR NO : 2023/9218
KARAR TARİHİ : 28.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/7 E., 2016/180 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2015 tarihli iddianamesiyle parada sahtecilik suçundan dava açılmıştır.

2. İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.06.2016 tarih ve 2016/7 Esas, 2016/180 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 197 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’ın temyiz isteği; suç unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanmasına ve kararın kanuna, usul ve esasa aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; sanığın para bozdurma bahanesi ile 200,00 TL sahte banknotu tedavüle sokması nedeniyle, üzerine atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. Dosya kapsamında, ihbar tutanağı, mağdur …’ın beyanları ile Türkiye Cumhuriyeti … Bankası Sahte Banknot İnceleme ve Değerlendirme Raporu mevcuttur.
3. Sanık savunmasında; motor kuryelik yaptığını sipariş götürmesi üzerine bir bayanın parayı kendisine verdiğini, parayı bozdurmak isterken polislerin geldiğini, paranın sahte olduğunu bilmediğini, savunmuştur.
4. Bilgisine başvurulan sanığın amcası Ali Kısır ifadesinde; yeğeninin zaman zaman yanında çalıştığını, motor kuryelik yaptığını, ancak olay günü gelmediğini, sipariş götürmediğini, motorsikletin yeğenine ait olduğunu ifade etmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın para bozdurma bahanesiyle olay yerinde karşılaştığı mağdura 200,00 TL sahte banknot uzattığı, mağdurun paranın sahte olduğunu fark etmesi üzerine sanığı oyalayarak polislere haber verdiği, gelen polis ekiplerince yapılan aramada sanığa ait motorsiklet sepetinde bulunan mont cebinde bir adet daha 200,00 TL ele geçirildiği, 2 adet 200,00 TL ile ilgili … Bankasından alınan rapora göre paraların sahte olduğunun anlaşıldığı, bilgisine başvurulan Ali Kısır’ın sanığın sipariş götürmediğini beyan ettiği, bu suretle sanığın parada sahtecilik suçunu işlediği anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın suç unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanmasına ve kararın kanuna, usul ve esasa aykırı olduğuna yönelik temyiz talebi reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi’nin, 01.06.2016 tarih ve 2016/7 Esas, 2016/180 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.11.2023 tarihinde karar verildi.