YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8729
KARAR NO : 2023/2899
KARAR TARİHİ : 08.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karaisalı Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.06.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.

2. Karaisalı Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 167 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca hapis cezasından çevrili 1.500,00 TL ve doğrudan verilen 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi suça konu taşınmazın annelerinden kaldığına, kardeşleri ile aralarında rızai olarak taksim yapılmadığına, boş duran araziye oğlunun buğday ektiğine, kendisinin müdahalede bulunmadığına, başka yaptırımlara hükmedilmesi yerine doğrudan hapis ve para cezası verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılanların zararının bulunmadığına vesaireye ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay sanığın annesinden kalan ve katılanlarla ortak bulunduğu iki adet taşınmazın tamamını katılanların rızası olmadan ekmek suretiyle tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Soruşturma aşamasında kolluk olay yerinde inceleme yapmış iki adet taşınmazın toplam onbir dönüm olduğu, dört dönümlük tarlanın yaklaşık üç dönümünün, yedi dönümlük tarlanın beş dönümlük kısmının arpa ekili olduğu, tarlanın bir dönümünün zeytin dikili olduğu için ekim yapılmadığı iki dönümlük kısmının Veli Haspolat’a bırakıldığı için ekilmediğine ilişkin tutanak tutulmuştur.
3. Soruşturma aşamasında alınan teknik bilirkişi raporunda suça konu 126 ada 179 parsel ve 132 ada 21 parsel numaralı taşınmazların … adına kayıtlı olup taşınmazlarda buğday ekili olduğunu bildirmiştir.
4. Mahkemece keşif yapılmış alınan teknik bilirkişi raporunda suça konu taşınmazların 126 ada 179 parsel ve 131 Ada 21 numaralı parseller olduğu … adına kayıtlı olduğunu bildirmiştir. Ziraat bilirkişisi raporunda keşif anında taşınmazlar üzerinde ekili ürün bulunmadığını sanığın bir yıl önce buğday ekmek suretiyle kullanmaya çalıştığının tespit edildiğini bildirmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın annesinden kardeşleriyle kendisine kalan iştirak halinde mülkiyete tabii olup fiili taksim yapılmayan iki adet suça konu taşınmazın tamamını ekerek tecavüz ettiği tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşıldığından İlk Derece Mahkemesince verilen mahkumiyet kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Karaisalı Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.05.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2023 tarihinde karar verildi.