YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8721
KARAR NO : 2023/8231
KARAR TARİHİ : 31.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/43 E., 2016/511 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Erçiş Cumhuriyet Başsavcılığının 12.01.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Erçiş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği; suçun sabit olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, katılan ile sanığın arasında önceye dayalı kan davası nedeniyle husumet bulunduğu, bu sebepten dolayı katılanın hissedar olduğu …. Mahallesinde bulunan 237, 310, 64, 210, 351, 370, 275, 699, 61, 56 ve 214 parsel numaralı taşınmazların katılan tarafından kullanılmasının sanık tarafından engellendiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Sanığın savunmasını destekler nitelikteki tanıkların beyanlarında; katılanın annesinin ortak mirasçılardan biri olduğunun ancak fiili taksimatla paylaştırılan arsalardan fiilen katılanın annesine pay verilmediğinin ifade edilmesi ve tüm dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanık ile katılan arasındaki uyuşmazlığın hukuki nitelikte olduğu anlaşılmakla; sanığın beraati yönünde verilen kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erçiş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2016 tarihli kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2023 tarihinde karar verildi.