Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/8666 E. 2023/2898 K. 08.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8666
KARAR NO : 2023/2898
KARAR TARİHİ : 08.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Lapseki Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2016 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2.Lapseki Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.05.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Maliye Hazinesi vekilinin temyiz istemi, sanıkların miras yoluyla kendilerine düşen araziyi ekip biçerken köy yoluna tecavüz ettiklerinin idarece yapılan soruşturmada tespit edildiğine, keşifte tecavüzün son bulmuş olmasının suçu ortadan kaldırmayacağına, mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine, eksik araştırmayla usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay sanıklardan …’ın annesinden kalan araziyi ekip biçerken köy yoluna 29.93 metrekare sürerek tecavüz ettiğine, sanık …’ın da anne ve babasının köy yoluna tecavüz eden taşınmazlarını ekip biçmek suretiyle köy yoluna tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Şikayet üzerine Lapseki Kaymakamlığınca soruşturma yapılmış sanık Habip Fidan’a ait 174 ada 4 numaralı parselin köy yoluna 67,74 metrekare ,sanık …’ın annesinden kalan 175 ada 1 numaralı parselin köy yoluna 29,93 metrekare tecavüz ettiği tespit edilmiş ve sanık Habip Fidan hakkında 3091 sayılı Kanun’a muhalefet etmeketen men kararı verilmiştir.
3. Mahkemece keşif yapılmış alınan teknik bilirkişi raporunda suça konu 174 ada 4 numaralı parselin 67,74 metrekarelik yola tecavüzünün kaldırıldığını bildirmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanıkların suça konu köy yoluna tecavüz ettiklerine ilişkin herhangi bir eylemlerinin tespit edilemediği tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşılmakla ilk derece mahkemesinin kabul ve uygulamasında hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Lapseki Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.05.2016 tarihli kararında katılan Maliye Hazinesi vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2023 tarihinde karar verildi.