Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/8495 E. 2023/8533 K. 07.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8495
KARAR NO : 2023/8533
KARAR TARİHİ : 07.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/246 E., 2016/141 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Afşin Cumhuriyet Başsavcılığının 14.04.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Afşin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5 ay hapis cezasının zararın giderilmesi seçenek tedbirine çevrilmesine ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, katılanlar … ve … ile birlikte toplam 10 kişinin … mahallesi 282 nolu parsel üzerinde el birliği ile malik oldukları tarlanın tamamını buğday ekmek suretiyle tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Katılanları farklı olan 282 parsel numaralı taşınmaza tecavüz fiili sebebiyle tayin olunan ceza miktarından, zincirleme suç hükümlerine göre belirlenecek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1.Sanık her ne kadar soruşturma aşamasında söz konusu taşınmazı halaları olan müşterek maliklerden E.K., A.K. ve A.Y.’nin rızasıyla ekip biçtiğini belirtmiş ise de E.K ve A.K’nın vefat ettikleri, A.Y.’nin de tanıklıktan çekindiği tespit edilmiştir.
2.Sanığın savunmasında tarladaki hakkını devretmesine rağmen alacağına kavuşamadığı için ekmeye devam ettiğine yönelik ikrarı tanıkların da bu yöndeki anlatımları nazara alınarak sanığın, katılana ait araziye tecavüz ettiğinin sabit olduğu yönünde kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Afşin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.11.2023 tarihinde karar verildi.