Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/8313 E. 2023/9473 K. 04.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8313
KARAR NO : 2023/9473
KARAR TARİHİ : 04.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/589 E., 2016/368 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla uygulanan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Amasya Cumhuriyet Başsavcılığının 27.08.2015 tarihli iddianamesi ile suça sürüklenen çocuk hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan dava açılmıştır.
2.Amasya 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2015/589 Esas, 2016/368 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz istemi, iyi niyetle sadece telefon alması için kart bilgilerini diğer sanık … ile paylaştığı, suç kastı olmadığı, verilen ceza miktarının fazla olduğu, katılanın şikayetinden vazgeçtiği, zararının giderildiği, usul ve Kanun’a aykırı karar verildiği ve benzeri nedenlere ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, suça sürüklenen çocuk internet ortamında tanışıp görüşmeye başladığı temyiz dışı sanık …’un cep telefonu almak üzere kendisinden para istemesi üzerine amcası olan katılan …’e ait ancak kuzeni Ş.’nin kullanımında olan ek kart bilgilerini gönderdiği, katılan bilgisi dışında kredi kartından harcama yapıldığı, suça sürüklenen çocuğun başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu temyiz dışı sanık … ile birlikte iştirak iradesi ile işlediği iddiasına ilişkindir.
2.Katılan vekilinin 11.03.2014 tarihli dilekçe ile Cumhuriyet Başsavcılığına müracaat ederek kredi kart hesabına bağlı ve Ş.K. tarafından kullanılan ek kart bilgileri ele geçirilerek 16.12.2013 ile 27.02.2014 tarihleri arasında bazı işyerlerinden internet üzerinden toplam 5.985,00 TL tutarlı alışveriş yapıldığından bahisle şikayetçi olması üzerine soruşturma başaltılmıştır.
3.Garanti Bankası A.Ş. 23.05.2014 tarihli yazı cevabında katılana ait kredi kartı ile farklı tarihlerde farklı işyerlerinde internet üzerinden alışveriş yapıldığı bildirilmiş, bahsedilen döneme ilişkin hareketler yazı ekinde gönderilmiştir.
4.Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı 23.01.2015 tarihli yazı cevabında sanık …’un kullandığı telefon hattının 2014 Ocak – 2015 Ocak tarihleri arasındaki iletişim bilgilerini gösteren rapor dosyaya gönderilmiştir.
5.Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı 28.04.2015 tarihli yazı cevabında 0507 *** ** 39 nolu GSM hattının M.K. isimli şahsa ait olduğu bildirilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında Türk Ceza Kanun’un 245 inci maddenin birinci fıkrası maddesi gereği hapis cezası yanında tayin edilen 5 gün adli para cezası üzerinden Türk Ceza Kanun’un 168 inci maddenin birinci fıkrası, 31 inci maddenin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddenin birinci fıkrası gereğince indirim yapılması neticesinde 1 gün adli para cezası tayin edilmesi gerekirken gün sayısı kalmadığı gerekçesiyle adli para cezasının bu kısımla ilgili uygulanmamasına karar verilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay ve olgularda belirtilen hususlar dikkate alındığında suça sürüklenen çocuk amcası olan katılana ait ek kart bilgilerini bir süredir görüştüğü temyiz dışı sanık … ile telefon alması için paylaştığı, temyiz dışı sanık …’un da kredi kart bilgileri ile internet ortamında birden fazla harcama yaptığı, suça sürüklenen çocuğun böylece başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği anlaşılmakla yapılan yargılamaya göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak lehe hüküm uygulanmasına engel adli sicil kaydı bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında müdafinin uygulanmasını istemediğine dair duruşma zaptına geçen beyanı olmadığı ve suça sürüklenen çocuk tarafından ugyulanması talep edildiği halde müdafii tarafından istenmediği gerekçesiyle lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesi,
Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 232 nci maddenin altıncı fıkrasına aykırı davranılması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Amasya 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2015/589 Esas, 2016/368 Karar sayılı kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.12.2023 tarihinde karar verildi.