YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8276
KARAR NO : 2023/8530
KARAR TARİHİ : 07.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/147 E., 2016/186 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir oldukları, temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Baykan Cumhuriyet Başsavcılığının 27.05.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Baykan Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan hapisten çevrili 3.000 TL ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, katılanlara ait arazi üzerine bir hakka dayanmaksızın kısmen işgalde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Katılanları farklı olan 278 ada 1 parsel numaralı taşınmaza tecavüz fiili sebebiyle tayin olunan ceza miktarından, zincirleme suç hükümlerine göre belirlenecek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun(5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Mahkemece yapılan keşif sonrası düzenlenen 04.03.2016 tarihli bilirkişi raporlarına göre sanığın, katılanlara ait 278 ada 1 nolu parsele 1628 metre karelik yerini tel örgü ile çevirmek suretşyle tecavüz ettiğinin tespit edilmiş olması ve tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın, katılanlara ait araziye tecavüz ettiğinin sabit olduğu yönünde kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
4. Suçun temadi eden suçlardan olması nedeniyle suç tarihinin iddianame tarihi olan 27.05.2015 tarihi olacağının gözetilmemesi ve sanık hakkında hükmedilen sonuç cezanın adli para cezası olması karşısında; tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde, 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi hukuka aykırı görülmüş ise de bu hususların 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün açıklanan nedenlerle Baykan Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2016 tarihli sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin çıkartılarak yerine “27.05.2015” ibaresinin eklenmesi ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.11.2023 tarihinde karar verildi.