YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8166
KARAR NO : 2023/8418
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/248 E., 2016/355 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığının 04.05.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 10 ay hapis ve 320,00 TL adli para cezası ile mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; cezanın fazla olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; Müşteki ile sanığın arkadaş oldukları, suç tarihinden önce birlikte çalıştıkları, sanığın kalp rahatsızlığı nedeniyle hastaneye yattığı, kendisine ait aracın içerisinde bir çok kredi kartının bulunduğu, sanığın müştekinin rızası olmadan aracının içindeki Citibank’a ait 5441 **** 3740 numaralı kartını alarak, kartın şifresini de bir şekilde öğrenip, Karşıyaka ilçesinde Garanti Bankası ATM’sinden 500,00 TL, Denizbank ATM’sinden 200,00 TL toplamda 700,00 TL para çektiği ve şüphelinin eşinin 16.10.2011 tarihinden itibaren değişik tarihlerde 776,00 TL parayı müştekinin hesabına yatırdığı iddiasına ilişkindir.
2. Citibank kredi kartı ekstresi ve Denizbank ATM kamera görüntüleri dosyadadır.
3. Sanığın savunmasında; “20.04.2012 tarihli bilirkişi raporu ekindeki fotoğraflarda yer alan şahsın kendisi olduğunu kabul ettiği ve müştekinin rızası ile verdiği kredi kartından 700,00 TL para çektiğini” beyan ettiği anlaşılmıştır.
4. Sanığın eşi tarafından müştekinin kredi kartına para yatırıldığına ilişkin dekontlar mevcuttur.

IV. GEREKÇE
1. Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ve katılanın arkadaş oldukları, suç tarihinde katılanın kalp krizi geçirmesi nedeniyle sanık tarafından hastaneye götürüldüğü, sanığın bu sırada katılana ait araçtan Citiybank kredi kartını hırsızladığı, daha sonra hırsızlamış olduğu bu kart ile Garanti Bankası ATM’sinden 500.00 TL, Denizbank ATM’sin den de 200.00 TL toplam 700.00 TL para çektiği ve soruşturma aşamasında sanığın eşi Melike Karaarslanoğlu tarafından katılanın zararının karşılandığı anlaşılmakla; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen;
a) Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan hüküm kurulurken, temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının, alt sınırın üstünde belirlenerek hükümde çelişkiye neden olunması,
b) Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 168 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince etkin pişmanlık hükümleri uygulanırken atıf maddesi olarak 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin beşinci fıkrası belirtilmemek suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması, dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden
yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulandığı 2. fıkrasına 168 inci maddesinin birinci fıkrasından önce gelmek üzere “TCK.nın 245/5.maddesi delaleti ile” ibaresinin eklenmesi, aynı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 60 günün 5 güne, aynı Kanun’un 168 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenen 20 günün 1 güne, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi ile belirlenen 16 günün 1 güne, 52 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca günlüğü 20.00 TL’den hükmolunan 320,00 TL adli para cezasının ise 20.00 TL’ye indirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.