YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7948
KARAR NO : 2023/2888
KARAR TARİHİ : 08.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Katılan vekilinin, yüzüne karşı usulüne uygun 22.03.2016 tarihinde tefhim olunan hükmü, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 06.06.2016 tarihinde temyiz ettiği görülmekle, vâki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereğince reddinin gerektiği tespit edilmiştir.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği, temyiz eden sanığın hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karacasu Cumhuriyet Başsavcılığının 22.02.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’un (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrası uyarınca 5 Ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi suça konu taşınmaza 1975 yılından beri zilyet olduğuna, kadastronun hatasından kaynaklı olarak taşınmazın katılan adına kaydolduğuna, bu sebeple Karacasu Asliye Hukuk Mahkemesinde tapu iptal davası açtığına, taşınmaza açılan davadan önce malik sıfatıyla zilyet olduğu için suçun oluşmadığına, suç kastının bulunmadığına vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay sanığın katılana ait … köyü 156 Ada 3 numaralı parselin 274,83 metrekaresini bir hakka dayanmadan işgal ettiği iddiasına ilişkindir.
2. Soruşturma aşamasında teknik bilirkişiden alınan raporda sanığın eşine ait 156 Ada 1 numaralı parselle birlikte katılana ait 156 Ada 3 numaralı parselin 274,83 metrekaresini kullandığı bildirilmiştir.
3. Mahkemece kaşif yapılmış alınan teknik bilirkişi raporunda sanığın katılana ait 156 Ada 3 numaralı parselin 274,83 metrekaresini kullandığı bildirilmiştir.
4. Sanığın suça konu taşınmazın tapusunun iptali için Karacasu Asliye Hukuk Mahkemesinde dava açtığı, açılan davanın reddine karar verildiği, kararın Yargıtay onamasından geçerek kesinleştiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Engel adli sicil kaydı bulunmayan ve suç tarihinde 65 yaşından büyük olan sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
1. Katılan vekilinin, yüzüne karşı usulüne uygun 22.03.2016 tarihinde tefhim olunan hükmü, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 06.06.2016 tarihinde temyiz ettiği görülmekle, vâki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereğince REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.03.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2023 tarihinde karar verildi.