YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7891
KARAR NO : 2023/8422
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/417 E., 2016/228 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 13.05.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 2 yıl 6 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezası ile mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; eksik inceleme ile karar verildiğine, …, …, … gibi firmaların bayiliğini yaptığına, menfaat elde etmediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; katılanın İş Bankasına ait 5437 **** 0743 numaralı Maximum kredi kartı olduğu, bu kartı hiçbir şekilde kullanmadığı ancak 2013 yılı Kasım ayında … İletişim isimli iş yerinden 800 TL bilgisi haricinde kullanıldığı iddiasına ilişkindir.
2. Katılana ait İş Bankası kredi kartı ekstresine göre, olay tarihinde internet üzerinden mail order yöntemi ile, … Telekom Tic.A.Ş isimli iş yerinden 349,23 TL, www…..com isimli siteden 360 TL harcama yapıldığı anlaşılmıştır.
3. … yazısında; 15.11.2013 tarihli harcamanın bayisi olan …-… Elektronik’den … sanal posu kullanılarak yapıldığını bildirmiştir.
4. Sanık …; “… Eletronik isimli firmanın kendisine ait olduğunu, …, …, … gibi bir çok cep telefonu firmasının bayisi olduğunu, söz konusu harcamanın kendi alt bayisi … Teknoloji- … tarafından yapıldığını, kendi iş yeri üzerinden ürün satıldığını” beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
Katılana ait Türkiye İş Bankası’ndan verilme 5437 **** **** 0743 numaralı kredi kartından, karta dair herhangi bir kopyalama işlemi olmaksızın, kart bilgileri kullanılarak sanal Pos üzerinden sanığın yetkilisi olduğu www…..çom isimli iş yerinden alışveriliş yapıldığının belirlendiği olayda;
1.Sanığın savunmasında; iş yerinde kullandığı IP numarasının 192 ***.1.5 olduğunu beyan etmesi, temyiz dilekçesinde ise “… … İsimli firmanın alt bayiliğini yaptığı ve suça konu işlemde çekim yapılan IP’nin 78.***.**.195 nolu IP olup bu numaranın firması tarafından kullanılmadığı” yönündeki savunmalarının doğru olup olmadığının tespiti bakımından, suç tarih ve saati itibariyle www…..com isimli siteye erişim sağlayarak suça konu siparişi veren IP numarasının ve kime ait olduğunun tespiti için … A.Ş’ye yazı yazılması; … A.Ş’nin 09.06.2014 tarihli yazı cevabında; harcama işleminin mail order yöntemiyle ve 3D güvenlikli sistemle yapıldığının belirtilmesi karşısında; yapılan alışverişe dair onay mesajının gönderilip gönderilmediği, gönderilmişse hangi GSM hattına gönderildiğinin ilgili firma ve bankadan sorulması, bu GSM hattının kime ait olduğu ve kim tarafından kullanıldığının ilgili GSM operatöründen tespit edilerek bu şahısların sanıkla irtibatının bulunup bulunmadığının araştırılması ve sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
2. Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan hüküm kurulurken, temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle aidli para cezasına esas birim gün sayısının, alt sınırın üstünde belirlenerek hükümde çelişkiye neden olunması hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana 4.Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2016 tarihli kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.