Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/7870 E. 2023/9261 K. 29.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7870
KARAR NO : 2023/9261
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/242 E., 2016/81 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Rize Cumhuriyet Başsavcılığının 10.11.2015 tarihli iddianamesiyle, parada sahtecilik suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Rize Ağır Ceza Mahkemesinin 27.04.2016 tarihli kararıyla, sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 2 yıl hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; üzerine atılı suçu işleme kastı olmadığına, eylemin 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, bir bankaya ait ATM önünde bekleyen katılandan sahte olarak üretilmiş 200,00 TL değerindeki parayı bozmasını isteyen sanığın, verdiği sahte para karşılığı gerçek para aldığı böylece üzerine atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamında yer alan, Vakıflar Bankası’nın 12.05.2015 tarihli yazısı, 20.07.2015 tarihli fotoğraf teşhis tutanağı, 24.01.2015 tarihli CD inceleme tutanağı, 11.05.2015 tarihli olay, tespit ve muhafaza altına alma tutanağı ile T.C. … Bankasından alınan 21.05.2015 tarihli rapor birlikte değerlendirildiğinde, sanığın, katılana bozması için verdiği sahte 200,00 TL karşılığı gerçek para aldığı böylece sahte parayı tedavüle koyarak üzerine atılı suçu işlediği anlaşılmakla, Mahkemece verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Mahkemece, sanığın kasıtlı suçlardan dolayı tekerrüre esas sabıkasının bulunması ve suçtan kaynaklanan zararın giderilmemiş olması, bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaatin oluşmadığı gerekçesiyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve sanığın suç tarihinden önce 3 aydan fazla hürriyeti bağlayıcı cezaya mahkum edilmiş olması dikkate alındığında yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığından sanık hakkında ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla, sanığın bu yöndeki temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Rize Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.04.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.