YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7844
KARAR NO : 2023/9260
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/143 E., 2016/170 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının 03.03.2015 tarihli iddianamesiyle, parada sahtecilik suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.04.2016 tarihli kararıyla, sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 3 yıl hapis ve 1.200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; somut bir sebebe dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, mağdura ait işyerinden sahte olarak üretilmiş para ile alışveriş yaptıktan sonra yakalandığında üzerinden sahte olarak üretilmiş toplam 550,00 TL değerindeki paranın ele geçirildiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamında yer alan, mağdur beyanı, 24.09.2014 tarihli rızaen teslim ve muhafaza altına alma tutanağı, 24.09.2014 tarihli yakalama ve olay tutanakları, T.C. … Bankasından alınan 30.09.2014 tarihli rapor birlikte değerlendirildiğinde, sanığın, mağdura ait işyerinden alışveriş yapmak suretiyle sahte üretilmiş parayı tedavüle koyduğu böylece üzerine atılı suçu işlediği anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen ve bir sebebe dayanmayan temyiz sebebi reddedilmiştir.
3. Sanık kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen suça konu sahte paraların 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesi yerine aynı Kanun’un 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde 3 numaralı bentte açıklanan nedenle Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hükmün 4 numaralı fıkrasında yer alan “54/1” ibaresinin çıkarılarak yerine “54/4” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.