YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7702
KARAR NO : 2023/8232
KARAR TARİHİ : 31.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/267 E., 2016/125 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eleşkirt Cumhuriyet Başsavcılığının 08.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Eleşkirt Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan hapisten çevrili 3000 TL ve doğrudan verilen 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkindir

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, katılana ait Eleşkirt … Köyünde bulunan 531, 71, 780, 90, 16, 158, 205, 400 ,401, 45 ve 402 nolu parselleri katılan tarafından defalarca uyarmasına rağmen ekip biçmek suretiyle tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Sanığın savunmasında … Köyünde bulunan 531, 71, 780, 90, 16, 158, 205, 400, 401, 45 ve 402 numaralı parsellerin tamamını kullandığını tapuda herhangi bir hakkı ve hissesi olmadığı halde bu arsaların kendi hakkı olduğunu beyan ederek suçunu ikrar etmesi ve tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın, katılana ait araziye tecavüz ettiğinin sabit olduğu yönünde kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz talebinde bulunmuş ise de; sanık hakkında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin altıncı fıkrasının (c) bendine göre zararı gidermediği anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Eleşkirt Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.04.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2023 tarihinde karar verildi.