YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7604
KARAR NO : 2023/2524
KARAR TARİHİ : 26.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Kanun’a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 16.10.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265 inci maddesinin birinci fıkrası ve 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. İstanbul 49. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2016 tarihli kararıyla sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 265 inci maddesinin birinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 7 ay 15 gün

hapis cezası ile cezalandırılmasına; 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl hapis ve 600,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın, polis aracını görmesi üzerine kaçmaya başladığı ve kaçarken elinde bulunan silahı metruk bir binanın yanına bıraktığı sırada polis memurları olan mağdur ve müştekinin sanığı yakaladıklarında sanığın mağdur ve müştekiyi ittirdiği, mağdurun göğüs kısmına sertçe vurarak kaçtığı iddiasına ilişkindir.
2. Dosya kapsamında, müşteki ve mağdurun beyanları, 10.05.2015 tarihli olay tutanağı, İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı’nın 04.09.2015 tarihli Uzmanlık Raporu mevcuttur.

IV. GEREKÇE
A. Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B. Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihinin, 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinin birinci fıkrasında 08.07.2021 tarihinde yapılan değişiklikten öncesine ait olmakla;
Anayasa Mahkemesi’nin, 02.08.2022 tarih ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 tarih ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı Kararı ile; 5271 sayılı Kanun’a 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan ”…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin ”… seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri yargılama usulüne tabi olması karşısında sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle karar hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
1. Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Gerekçe (A) bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 49. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2016 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

2. Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Gerekçe (B) bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 49. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.04.2023 tarihinde karar verildi.