Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/7568 E. 2023/8936 K. 22.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7568
KARAR NO : 2023/8936
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/206 E., 2016/236 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2013 tarihli iddianamesiyle, parada sahtecilik suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. İstanbul 19.Ağır Ceza Mahkemesinin 08.07.2014 tarihli kararıyla, sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3. Sanık tarafından beş yıllık denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle, açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanarak, İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.06.2016 tarihli kararıyla, sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suça konu sahte paraları kullanmadığına, paraların sahte olduğunu bilmediğinden suç işleme kastı olmadığına, cezasının ertelenmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, Önleyici Hizmetler Şube Müdürlüğüne bağlı polis ekibi ring görevini ifa ederken, sanığın bir aracın yanına sinmiş vaziyette bir şeyler fırlattığı görülmesi üzerine yanına gidildiğinde, aracın altından ve sanığın üzerinden toplam 6 adet her biri 50,00 TL değerindeki sahte olarak üretilmiş paranın ele geçirildiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamında yer alan, 05.09.2013 tarihli olay tutanağı, T.C. … Bankasından alınan 05.12.2013 tarihli rapor, tanık olarak dinlenen tutanak mümzileri İ.B., F.C., M.A. ve T.A.’nın beyanları ile tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, ring görevini ifa etmekte olan kolluk güçlerinin sanığı, cadde üzerinde park halindeki bir aracın altına birşeyler fırlatırken görmeleri üzerine, sanığın yanına gittiklerinde suça konu sahte olarak üretilmiş paraları ele geçirdikleri anlaşılmakla, Mahkemece verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanık hakkında, 08.07.2014 tarihinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası gereği denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi halinde aynen açıklanması gerektiğinden, sanığın bu yöndeki temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.06.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.11.2023 tarihinde karar verildi.