Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/748 E. 2023/8811 K. 21.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/748
KARAR NO : 2023/8811
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/54 Esas, 2016/10 Karar
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama – Bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde
yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin
bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan
ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Siverek Cumhuriyet Başsavcılığının 04.03.2015 tarihli iddianamesiyle sanıkların parada
sahtecilik suçundan cezalandırılması ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Siverek 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.01.2016 tarihli kararıyla sanıkların parada sahtecilik suçundan 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarının uygulanmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’ün temyiz istemi somut bir sebebe dayanmamaktadır.
2. Sanık …’ın temyiz istemi paraların sahte olduğunu bilmediğine ve beraat kararı verilmesi
gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; sanıklar …, …’ın haklarında hükmün açıklanmasının geri
bırakılması kararı verilen sanıklarla iştirak halinde parada sahtecilik suçunu işledikleri iddiasına ilişkindir.
2. … Bankası Gaziantep Şubesinin 02.09.2014 tarihli raporuna göre dava konusu paralar sahte ve aldatma kabiliyetine haizdir.

IV. GEREKÇE
Sanık … hakkında kurulan hükümde, tekerrüre esas alınan ilamda yer alan 5237 sayılı Kanun’un 165 inci maddesinde düzenlenen suçun, hükümden sonra yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı, infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamış, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Oluş, tüm dosya kapsamı, sahte paraları tedavüle süren ve temyiz incelemesine gelmeyen sanık …’in samimi beyanları, sanık …’ın üzerinde sahte para çıktığına dair olay tutanağı ve TC … Bankası raporu birlikte değerlendirildiğinde; sanık …’ın atılı suçu işlediğine dair mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklar hakkında kurulan hükümde Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen (Suça konu sahte paraların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi)’dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Siverek 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.01.2016 tarihli kararına yönelik sanıkların temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün altıncı fıkrasından önce gelmek üzere; “Siverek adli emanetinin 2014/761 sırasında kayıtlı bulunan suça konu sahte paraların, 5237 sayılı Kanun’un 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.