YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7467
KARAR NO : 2023/8217
KARAR TARİHİ : 31.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/118 E., 2016/81 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerden hakkı olmayan yere tecavüz suçunun; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Delice Cumhuriyet Başsavcılığının 19.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz ve mala zarar verme suçlarından kamu davası açılmıştır.

2. Delice Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan hapisten çevrili 3.000,00 TL ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, mala zarar verme suçundan 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suçları işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın katılana ait Kırıkkale ili Delice İlçesi … Mahallesi 145 Ada ve 16-17 parsel sırasında kayıtlı tapulu taşınmazını sınır köşelerinde bulunan kazıkları söküp kullanılamaz hale getirerek katılanın, tel örgü çekmek suretiyle sınırını belirlediği yere araç parketmek, çamaşır asmak ve çöp dökmek suretiyle mala zarar verme ve hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden yapılan incelemede;
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, katılan sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçu yönünden yapılan incelemede;
1. Mahkemece yapılan keşif sonrası düzenlenen fen bilirkişi raporuna göre katılana ait Kırıkkale İli Delice İlçesi … Mahallesi 145 Ada 16 ve 17 numaralı parseller arasında tel örgü çekildiği 16 nolu parselde üzüm bağı bulunduğu ancak tel örgü içinde herhangi bir araç bulunmadığı toplam 15 m2 lik kısmının da sanık tarafından yol olarak kullandığının tespit edilmiş olması, tanık beyanları ve tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın, katılana ait araziye tecavüz ettiği sabit olduğundan sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
A. Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçu yönünden yapılan incelemede;
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Delice Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.10.2023 tarihinde karar verildi.