YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7447
KARAR NO : 2023/3030
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yangın çıkarma
HÜKÜMLER : Beraat
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 13.02.2015 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 170 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 53 üncü maddesi uyarınca sanıklar hakkında kasten yangın çıkarma suçundan dava açılmıştır.
2. Trabzon 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/220 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten yangın çıkarma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; mevcut delil itibariyle suçun sabit olduğu, aralarında bulunan husumetin suçun işlendiğinin kesin delili olduğu, sanıkların olayı dolaylı olarak doğruladıkları, eksik inceleme ve araştırma ile usul ve yasaya aykırı karar verildiği ve benzerine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, sanıkların, katılan oğlu ile kız kardeşlerinin evden kaçması nedeniyle katılan oğlunu kontrol etmek üzere katılan evinin önünden üç kere geçtikleri, katılan kız kardeşi ve aynı zamanda sanıkların annesi olan …’nın arayarak sanıkların kendisinin evini yakacağını söylediği, aynı gün tekrar arayarak sanıkların evi yaktığını söylediği, katılanın jandarmaya haber verdiği, evin itfaiye ve komşuları tarafından söndürüldüğü, sanıkların kasten yangın çıkarma suçunu işledikleri iddiasına ilişkindir.
2. 10.10.2014 tarihli olay yeri tespit ve görgü tutanağında, katılana ait evde yangın ihbarı üzerine olay yerine intikal edildiği, salon içerisinde yanan eşyaların olduğu, itfaiye ekipleri ile yapılan görüşmede yangının büyük ihtimalle kasten çıkarıldığı bilgisi verildiği, katılan ile yapılan telefon görülmesinde kız kardeşi Zekiye’nin 13.42-13.44 sıralarında arayarak oğulları Talip ve Hüseyin’in evini yakacağını söyleyerek telefonu kapattığını,, yaklaşık 30 dk sonra evinin yandığı bilgisini aldığını söylediği imza altına alınmıştır.
3. 10.10.2014 tarihli olay yeri inceleme raporunda, olay yerinde yoğun bir şekilde petrol ve petrol türevi malzeme kokusunun olduğu muhtemelen yangını başlatmak için kullanıldığı, evin hol bölümünde 5 lt lik su bidonu olduğu, içerisinde mazot veya benzin kokusu bulunduğu, evin camlarının yangına müdahale amacıyla ekiplerce kırıldığının beyan edildiği, şahısların üst katı inşaat olan eve inşaat olan üst kata çıkarak giriş katına inildiği ve evin bu yola yakıldığı değerlendirilmiştir.
4. Ankara Jandarma Genel Komutanlığı 02.12.2014 tarihli uzmanlık raporunda, .petrol türevi herhangi bir yangın başlatıcı ve hızlandırıcı madde profiline rastlanmadığı,
5. Ankara Jandarma Genel Komutanlığı 07.01.2015 tarihli uzmanlık raporunda, olay yerinde bulunan plastik şişe üzerinde bulunan parmak izinin mukayeseye elverişli olmadığı, bu nedenle parmak izi incelemesi yapılamadığı tespit edilmiştir
6. Yangın çıkan evin fotoğrafları dosyaya eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Olay ve olgularda belirtilen hususlar ile katılan ile aralarında husumet bulunan sanıkların olaydan bir gün önce kız kardeşlerinin katılanın oğlu Hüseyin ile kaçması nedeniyle evi kontrol etmeye gittikleri, ancak yangın çıkardıklarına ilişkin her türlü şüpheden uzak kesin somut delil bulunmadığı anlaşılmakla mahkemece verilen kararda bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
2.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Trabzon 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/220 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2023 tarihinde karar verildi.