Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/7149 E. 2023/9119 K. 27.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7149
KARAR NO : 2023/9119
KARAR TARİHİ : 27.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/25 Esas, 2016/87 Karar
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığının 27.01.2015 tarihli iddianamesiyle sanığın parada sahtecilik suçundan cezalandırılması ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2016 tarihli kararıyla sanık …’in parada sahtecilik suçundan 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarının uygulanmasına, suça konu paranın müsaderesi ile imha edilmek üzere Türkiye Cumhuriyeti … Bankasına gönderilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi pişman olduğuna ve kastının bulunmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanık …’in temyiz incelemesine gelmeyen sanıklarla iştirak halinde sahte 200,00 TL para ile alışveriş yapmak suretiyle atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Oluşa, tüm dosya kapsamına ve sanığın kabulüne göre; sanığın temyiz incelemesine gelmeyen sanıklarla birlikte müşteki …’e Türkiye Cumhuriyeti … Bankası Edirne Şubesi’nin 20.01.2015 tarihli raporuna göre sahte ve aldatma kabiliyetine haiz olan banknot vererek alışveriş yapmak suretiyle atılı suçu işlediği ve yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen (suça konu sahte paranın 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesi uyarınca müsaderesine karar verildikten sonra 5320 sayılı Yasanın 17 nci ve Sahte Banknotların İncelenmesi ve Değerlendirilmesinde Uyulacak Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 16 ncı maddeleri uyarınca … Bankasına gönderilmesine karar verilmesi gerekirken imha edilmek üzere … Bankasına gönderilmesine karar verilmesi)nin dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün (E) bölümünde yer alan fıkrasındaki “imhası için” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.11.2023 tarihinde karar verildi.