YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7133
KARAR NO : 2023/5009
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/512 E., 2016/319 K.
SUÇLAR : Korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından doğrudan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükümlerin, 6217 sayılı Yasanın 26 ncı maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2 nci madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığı yapılan ön incelemede tespit edilmiştir,
Sanık hakkında korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında mala zarar verme, kasten yaralama ve korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçlarından kamu davası açılmıştır.
2. Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 170 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları ve 54 üncü maddesi uyarınca hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve müsadereye karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, müşteki …’in olay günü … üzerinde sünnet düğünü yaptığı, düğüne sanık … ve arkadaşlarınında geldiği, müştekiden oynamak için izin aldıkları, ancak uzun süre oynamaları sebebiyle düğün sahibinin rahatsız olduğu ve sanık ile arkadaşlarından gitmelerini istediği, sanığın müştekiyi kenara çekip ele geçmeyen bıçakla omuzundan yaraladığı olay çıkması üzerine sanık ve arkadaşlarının uzaklaştıkları, bir süre sonra sanığın arkadaşından aldığını iddia ettiği tüfekle düğün yerine gelip havaya ateş ettiği bu ateş sırasında katılan …’a ait araca zarar verdiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlerin incelemesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından doğrudan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükümlerin, 6217 sayılı Yasanın 26 ncı maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2 nci madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince REDDİNE, karar verilmiştir.
2. Sanık hakkında korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan verilen hükmün incelemesinde;
Müşteki …’in oğlunun sünnet düğününde müştekiyle tartışma yaşayıp kavga ettikten sonra olay yerinde ayrılan sanığın ölen arkadaşına ait olduğunu iddia ettiği tüfekle geri gelip düğün yerinde havaya ateş etme şeklinde gelişen eyleminin, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın yazılı şekilde 5237 sayılı Kanun’un 170 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
1. Sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından doğrudan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükümlerin, 6217 sayılı Yasanın 26 ncı maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2 nci madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünün (2) numaralı bendinde açıklanan nedenle Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası ve 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.