Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/7129 E. 2023/5223 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7129
KARAR NO : 2023/5223
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/589 E., 2016/186 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çerkezköy Cumhuriyet Başsavcılığının 06.09.2011 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama ve hırsızlık suçlarından dava açılmıştır.
2. Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2012 tarihli kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan beraat ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Bu hüküm 11.06.2012
tarihinde kesinleşmiş, denetim süresi içinde 07.06.2013 tarihinde işlenmiş kasıtlı bir suçtan alınan kesinleşmiş mahkumiyet nedeniyle, dosya tekrar ele alınarak Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2016 tarihli kararı ile önceki hüküm açıklanmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on birinci fıkrasına göre, hükmün açıklanmasına yönelik kararda; 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 34 üncü ve 230 uncu maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarihli ve 2013/8-830 Esas, 2014/502 Karar sayılı kararı uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Sanık hakkında denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, dosya içerisinde soruşturma evrakının bulunmadığı anlaşılmakla, Mahkemenin 2011/646 Esas sayılı dosya aslı veya onaylı sureti denetime olanak verecek şekilde getirtilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,

III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle başkaca yönleri incelenmeyen Çerkezköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2023 tarihinde karar verildi.