Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/6997 E. 2023/4980 K. 19.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6997
KARAR NO : 2023/4980
KARAR TARİHİ : 19.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/412 E., 2015/529 K.
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Reyhanlı Cumhuriyet Başsavcılığının 16.11.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında genel korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 170 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi , 62 nci maddesi, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın babasına ait kendisinin de ikamet ettiği Reyhanlı ilçesi Yeşilova mahallesi 77. Sokak no 12 de bulunan evi, minderleri toplayıp üzerine kolonya dökerek ateşe verdiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamına göre, sanığın, annesinden para istemesi ve olumsuz yanıt alması nedeniyle sinirlenerek kendisinin de ikamet ettiği babasına ait evde yangın çıkartmak suretiyle katılan babasının evine zarar verdiği olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 151 inci maddesinin birinci fıkrası ve 152 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde düzenlenen yakarak mala zarar verme suçu ile 170 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde düzenlenen genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunu oluşturacağı ancak sanığın aynı Kanun’un 44 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen fikri içtima kuralı uyarınca en ağır cezayı gerektiren fiil olan yakarak mala zarar verme suçundan cezalandırılması gerekmekle birlikte, sanığın katılanın oğlu olduğu ve babasına yönelik eylemi nedeniyle aynı Kanun’un 167 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca cezaya hükmolunamayacağından ilk derece mahkemesinin sanık hakkında yazılı şekilde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkûmiyet hükmü kurmasında bir isabetsizlik bulunmadığından Tebliğname görüşüne iştirak olunmamıştır.
1.Anayasa Mahkemesinin, 02.08.2022 tarihli ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 tarihli ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı kararı ile; 5271 sayılı Kanun’a 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin “…seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasaya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle sanık hakkında ilk derece mahkemesinin verdiği hüküm bozulmuştur.
2.Hüküm başlığında suçun isminin “genel güvenliği kasten tehlikeye sokma” suçu yerine “korku ,kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme” olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.12.2015 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2023 tarihinde karar verildi.