Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/6619 E. 2023/8906 K. 21.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6619
KARAR NO : 2023/8906
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/265 E. 2016/98 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Alanya Cumhuriyet Başsavcılığının 06.11.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 197 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca dava açılmıştır.

2. Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz isteği;
1. Suçun sübut bulmadığına,
2. Lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın yüklü miktarda sahte yabancı ülke parasını Türk lirasına çevirme bahanesi ile tedavüle koyduğu iddiasına ilişkindir.
2. Suçtan zarar gören işleten … ve çalışan …’in, Change ofise gelen sanığın 147 adet 100’lük, 47 adet 200’lük Suudi Arabistan riyalini 14.300,00 TL karşılığında bozduktan sonra paraların sahte olduğunu anlayıp polis merkezine müracaat ettikleri belirlenmiştir.
3. 02.10.2015 tarihli teşhis tutanağı ile işyerinde çalışan …’in, sanığı kendisine sahte para veren şahıs olarak kesin ve net olarak teşhiste bulunduğu belirlenmiştir.
4. Sanığın işyerine giriş çıkış ve alışverişine ilişkin güvenlik kamera kayıtlarına ilişkin görüntüler dava dosyasında mevcuttur.
5. T.C. … Bankası Antalya Şubesinin 20.10.2015 tarihli Sahte Banknot / Efektif / Değerli Kağıt İnceleme ve Değerlendirme raporu ile 47 adet 200 ve 147 adet 100’lük banknotların sahte olduğu, aldatma kabiliyetinin olduğu, yapılışındaki özen ve ustalık derecesi nedeniyle sahte olduğunun ilk bakışta herkes tarafından kolaylıkla anlaşılamayacağı, para destesi veya paketi içinde yer alması durumunda sahte olduğunun ilk bakışta herkes tarafından kolaylıkla anlaşılmasının mümkün olmadığı, uzmanlarca veya veznedarlar gibi para işinin bir parçası olan insanlarca sahte olduğunun anlaşılacağı belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik
Sanığa tayin olunan cezanın miktarı gözetildiğinde, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci, 51 inci ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddelerinde düzenlenen lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.
B. Diğer yönlerden
1. Suçtan zarar görenin anlatımları, teşhis tutanağı ve güvenlik kamera görüntüleri, … Bankası raporu ve dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın yüklü miktarda sahte yabancı ülke parasını Türk lirasına çevirmek suretiyle tedavüle koyduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.04.2016 tarihli kararında sanık ve müdafii tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.