YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6202
KARAR NO : 2023/8941
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/81 E., 2016/179 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama – Düzelterek Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir oldukları, temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu, temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanıklar hakkında, Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 09.02.2016 tarihli iddianamesiyle, parada sahtecilik suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarihli kararıyla, sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan 8 yıl hapis ve 20.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık …’in temyiz isteği; somut bir sebebe dayanmamaktadır.
B. Sanık … müdafiinin temyiz isteği; suça konu paraların piyasaya sürülmediğine, sanığın eyleminin ancak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 197 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında değerlendirilebileceğine, verilen ceza miktarının fazla olduğuna, gerçek paraların iadesine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanıkların üstlerinde ve evlerinde çok sayıda sahte para bulunduğu yönünde KOM Şube Müdürlüğüne yapılan ihbar üzerine kolluk tarafından yakalanan sanıklardan …’ın üzerinden 700,00 TL ve evinde yapılan aramada 22.400,00 TL değerindeki sahte olarak üretilmiş paraların ele geçirildiği, sanık …’in ise üzerinden 5.400,00 TL ve evinde yapılan aramada 66.600,00 TL değerindeki sahte olarak üretilmiş paraların ele geçirildiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A.Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden;
Her ne kadar hükümde sanık hakkında birden fazla ilam tekerrüre esas alınmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.01.2013 tarih ve 2012/1431 Esas, 2013/18 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, mahkemenin hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği yönündeki iradesini açıkça ortaya koymasının yeterli olduğu, tekerrüre esas alınabilecek bir hükümlülüğün bulunması halinde bu mahkumiyet, birden fazla hükümlülüğün bulunması halinde ise bunlardan en ağır olanı infaz aşamasında kendiliğinden dikkate alınması ve uygulanması mümkün görüldüğünden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Dosya kapsamında yer alan, 23.11.2015 tarihli olay, yakalama, üst arama ve muhafaza altına alma tutanağı, T.C. … Bankasından alınan 24.11.2015 ve 26.11.2015 tarihli raporlar ile sanığın ikrara dönük savunması birlikte değerlendirildiğinde, sanığın üzerinde ve evinde yapılan aramada ele geçirilen suça konu sahte paraları bulundurduğu böylece üzerine atılı suçu işlediği anlaşılmakla, Mahkemece verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen ve bir sebebe dayanmayan temyiz talebi reddedilmiştir.
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden;
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 14.11.2022 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 64 üncü maddesininn birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

V. KARAR
A.Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden;
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenlerle Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz talebinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B.Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden;
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenle Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarihli kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönler incelenmeksizin hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.11.2023 tarihinde karar verildi.