Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/6053 E. 2023/8769 K. 20.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6053
KARAR NO : 2023/8769
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/524 E., 2016/551 K.
SUÇLAR : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama, hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Akhisar Cumhuriyet Başsavcılığının 07.05.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama ve hırsızlık suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 3 yıl 6 ay hapis ve 10.000,00 TL adli para cezası, hırsızlık suçundan 2 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkûmiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; atılı suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; müştekinin 04.08.2012 günü saat 13:00 sıralarında Akhisar belediye binası yanında bulunan … ATM’sine para çekmek için gittiği, …’a ait Axess kredi kartını TEB Bankası ATM’sine para çekmek için sokması üzerine her iki şüphelinin daha önceden ATM makinesine koydukları düzenek sayesinde bankamatiğin müştekinin kartını sıkıştırarak geri vermediği, kartı ele geçiren şüphelilerin İş Bankası ATM’sinden 1.000,00 TL, … Şubesi ATM’sinden 340,00 TL para çekmek suretiyle kendilerine menfaat temin ettikleri iddiasına ilişkindir.
2. Ankara Kriminal Polis Laboratuvarının 27.01.2015 tarihli raporunda müspet ya da menfii bir kanaat bildirilemediği,
3. Müştekinin 27.11.2012 tarihli teşhis tutanağında dava dışı bir başka şahsı teşhis ettiği, 25.12.2012 tarihli tutanağında ise sanık …’i teşhis ettiği, duruşmada ise net beyanda bulunamadığı anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanığın, aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmeyerek, “görüntülerde para çeken şahsın kendisi olmadığını, olay tarihinde İstanbul’da olduğunu” beyan etmesi, müştekinin sanığı kesin olarak teşhis edememesi, uzmanlık raporunda müspet ya da menfii bir kanaatte bulunulamaması karşısında; dosyada sanığın atılı suçu işlediğine dair müştekinin çelişkili teşhisleri dışında, mahkûmiyete yeter, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan beraati yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.