YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6045
KARAR NO : 2023/8937
KARAR TARİHİ : 22.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/746 E., 2016/308 K.
SUÇ : Eziyet
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Giresun Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2015 tarihli iddianamesiyle, eziyet suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.04.2016 tarihli kararıyla, sanık hakkında eziyet suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği; sanığın üzerine atılı suçu işlediğinden cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın 2014-2015 yıllarında katılan ile birlikte aynı iş yerinde çalışmakta iken, katılana muhtelif zamanlarda hakaret ettiği, katılanı “benden çekeceksin, öldüreceğim seni…” şeklinde sözlerle tehdit ettiği ve tam tarihli belli olmayan bir gün de iş yerinde darp ederek ettiği böylece üzerine atılı eziyet suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 96 ncı maddesinde “bir kimsenin eziyet çekmesine yol açacak davranışları gerçekleştiren kişi…” ibaresi yer almakta olup Kanunda eziyet kabul edilen eylemler tanımlanmamaktadır. Madde gerekçesinde ise “eziyet olarak, bir kişiye karşı insan onuruyla bağdaşmayan ve bedensel veya ruhsal yönden acı çekmesine, aşağılanmasına yol açacak davranışlarda bulunulması gerekir. Aslında bu fiiller de kasten yaralama, hakaret, tehdit, cinsel taciz niteliği taşıyabilirler. Ancak, bu fiiller, ani olarak değil, sistematik bir şekilde ve belli bir süreç içinde işlenmektedirler. Bir süreç içinde süreklilik arzeder bir tarzda işlenen eziyetin özelliği, işkence gibi, kişinin psikolojisi ve ruh sağlığı üzerindeki tahrip edici etkilerinin olmasıdır. Bu etkilerin uzun bir süre ve hatta hayat boyu devam etmesi, eziyetin bu kapsamda işlenen fiillere nazaran daha ağır ceza yaptırımı altına alınmasını gerektirmiştir.” denilmektedir.
2. Dosya kapsamında 29.07.2015 tarihli katılan tarafından Cumhuriyet Başsavcılığına verilen şikayet dilekçesinin, 30.09.2015 tarihli Adli Tıp Raporunun, tanıklar Ö.Y. ve O.Y.’nin beyanlarının yer aldığı görülmüştür. UYAP ortamında yapılan incelemede, sanığın tanıklara ait işyerinden ayrıldıktan sonra işçi alacaklarına yönelik dava açtığı, tanıkların, sanığın sürekli olarak katılana yönelik hakaret ve tehditte bulunduğuna dair bir beyanlarının olmadığı, katılan hakkında alınan adli tıp raporunda herhangi bir psikiatrik bozukluğunun bulunmadığının belirtildiği anlaşılmakla, sanığın sistematik bir şekilde katılana, ruh sağlığını tahrip edici nitelikte hakaret ettiğine, tehditte bulunduğuna ya da katılanı kasten yaraladığına dair her türlü şüpheden uzak delil elde edilemediği gerekçesiyle sanık hakkında verilen beraat kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2016 tarihli kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.11.2023 tarihinde karar verildi.