YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6025
KARAR NO : 2023/8403
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/232 E. 2016/387 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Denizli Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 08.03.2016 tarihli iddianame ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 1 yıl 15 gün hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanığın temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.
2. Sanık müdafinin temyiz isteği, suçun unsurlarının oluşmadığına, zincirleme suç hükümlerinin uygulama şartlarının oluşmadığına, sanık lehine delillerin toplanmadığına, sanığın atılı suçu işlediğine dair dava dosyasında yeterli delil bulunmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, mağdur ile olay tarihinde gayri resmi olarak karı koca hayatı yaşayan sanığın, mağdura ait kredi kartını mağdurun bilgisi ve rızası olmaksızın alıp, olay öncesinde mağdurdan öğrendiği şifreyi kullanarak muhtelif zamanlarda toplam 2.050,00 TL nakit çekim yapmak suretiyle başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın ikrar içeren savunmaları ve tüm dava dosyası kapsamına göre, sanığın olay tarihinde ve öncesinde yaklaşık 3 yıl birlikte yaşadığı mağdurun kredi kartı şifresini daha önce suça konu kart ile alış veriş yapması sebebiyle kart şifresini öğrendiği, şifreyi öğrendikten sonra mağdurun bilgisi ve rızası dışında kredi kartını ele geçirip muhtelif tarihlerde nakit çekim yaptığı anlaşılan olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 245 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunun unsurları itibariyle oluştuğu gözetilerek, tebliğnamedeki sanığın suç kastının bulunmadığından bahisle bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Olayın intikal şekli ve zamanı, sanığın aşamalardaki suçu ikrara dönük savunmaları, mağdurun aşamalardaki beyanları, banka cevabi yazıları, nakit çekim yapılan ATM cihazı güvenlik kamera görüntülerine ilişkin CD izleme tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın somut bir nedene dayanmayan, sanık müdafinin, suçun unsurlarının oluşmadığına, zincirleme suç hükümlerinin uygulama şartlarının oluşmadığına, sanık lehine delillerin toplanmadığına, sanığın atılı suçu işlediğine dair dava dosyasında yeterli delil bulunmadığına yönelik temyiz talebi yerinde görülmemekle, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.05.2016 tarihli, 2016/232 Esas, 2016/387 Karar sayılı kararında sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve müdafinin temyiz taleplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2023 tarihinde karar verildi.