YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5952
KARAR NO : 2023/9363
KARAR TARİHİ : 29.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/335 E., 2016/140 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10 uncu maddesinin ikinci fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21 inci maddesinin birinci fıkrasına göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği anlaşılmakla;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 237 nci maddesi kapsamında davaya katılma hakkına sahip olan müşteki …’ın yokluğunda verilen kararın, doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21 inci maddesinin ikinci fıkrasına göre MERNİS adresine tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu anlaşıldığından, gıyabi kararın müştekinin bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğ edilmesi, iade olması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasanın 21 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca en son MERNİS adresine tebligat yapılması ve hükmün temyiz edilmesi durumunda bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra dosyanın iadesinin temini amacıyla mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.