YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5685
KARAR NO : 2023/8410
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/262 E. 2016/316 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 18.03.2016 tarihli iddianame ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.05.2016 tarihli kararı ile sanığın başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 2 yıl 3 ay hapis ve 60,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, olay tarihinde müştekinin evine girip, müştekiye ait bilgisayar monitorü, bilgisayar kasası, 2 adet cep telefonu ve banka kartı da içerisinde bulunan cüzdanı çaldıktan sonra cüzdan içerisinde bulunan banka kartından nakit çekim yapmaya çalıştığı ancak yapamadığı, bu suretle başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçuna teşebbüs suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2.Sanığın müştekiye ait bilgisayar monitorü, bilgisayar kasası, 2 adet cep telefonu ve banka kartı da içerisinde bulunan cüzdanı çalması nedeniyle hırsızlık suçundan ayrıca Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/84 Esas, 2011/284 Karar sayılı dava dosyasında yargılama yapıldığı, hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından sanık hakkında mahkumiyet kararları verildiği, bu kararların Yargıtay(Kapatılan) 22. Ceza Dairesi’nin 09.11.2015 tarihli, 2015/6726 Esas, 2015/6814 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında hapis cezası yanında belirlenen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulama maddesi olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52 nci maddesinin ikinci fıkrası yerine aynı Kanun’un 51 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkrasının gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Müşteki, sanığın evine girip hırsızlık konusu diğer mallar yanında cüzdanı ve içindeki banka kartlarını çaldıktan sonra Garanti Bankası’ndan verilme kredi kartından 15.12.2010 günü saat 06.20.33’te nakit çekim yapmaya çalıştığını iddia etmiştir. Müştekinin bu iddiasının denetlenmesi bakımından, sanık hakkında aynı olay nedeniyle hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından yargılamanın yapıldığı Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/84 Esas, 2011/284 Karar sayılı dava dosyası içinde, varsa, bahsi geçen nakit çekim teşebbüsüne ilişkin bankamatik güvenlik kamera kaydı ve nakit çekim teşebbüs işleminin yapılıp yapılmadığına ilişkin banka cevabi yazısının inceleme konusu dava dosyasına getirtilmesi, bu bilgilerin Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/84 Esas, 2011/284 Karar sayılı dava dosyasında bulunmadığının tespiti halinde ilgili Bankaya müzekkere yazılarak, müştekinin iddia ettiği tarihte para çekimi yapılmaya teşebbüs edilip edilmediğinin sorulması, teşebbüs edildiğinin belirlenmesi halinde ilgili bankamatiğe ait güvenlik kamera kaydının istenerek tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.05.2016 tarihli, 2016/262 Esas, 2016/316 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.11.2023 tarihinde karar verildi.