YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5583
KARAR NO : 2023/8915
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/96 E. 2016/108 K.
SUÇLAR : Parada sahtecilik
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 11.02.2016 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 197 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca dava açılmıştır.
2. İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.03.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Cumhuriyet savcısının temyiz isteği;
Sanıkların eylemlerinin sübut bulduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanıkların iştirak halinde sahte para tedavüle koydukları iddiasına ilişkindir.
2. Suçtan zarar görenin, çalıştığı markete gelip 11,00 TL’lik alışveriş yapan sanık …’nun kendisine vermiş olduğu 200,00 TL’lik banknotu makinadan geçirince sahte olduğunu anlayıp söylediğinde şahsın “sahte olduğunu bilmiyordum, isterseniz bozuk para vereyim” dediğini, ardından polis çağırdığını beyanla şikayetçi olduğu belirlenmiştir.
3. Sanık …’nun bahse konu parayı diğer sanık …’dan borç olarak aldığını ve sahte olduğunu bilmediğini, sanık …’ın, sanık …’ya hiçbir zaman borç para vermediğini ifade ettiği belirlenmiştir.
4. T.C. … Bankası İstanbul Şubesinin 08.01.2016 tarihli Sahte Banknot / Efektif / Değerli Kağıt İnceleme ve Değerlendirme raporu ile bir adet A058 … … seri numaralı 200,00 TL’lik banknotun sahte olduğu, aldatma kabiliyetinin olduğu, yapılışındaki özen ve ustalık derecesi nedeniyle sahte olduğunun ilk bakışta herkes tarafından kolaylıkla anlaşılamayacağı, para destesi veya paketi içinde yer alması durumunda sahte olduğunun ilk bakışta herkes tarafından kolaylıkla anlaşılmasının mümkün olmadığı, uzmanlarca veya veznedarlar gibi para işinin bir parçası olan insanlarca sahte olduğunun anlaşılacağı belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Suçtan zarar görenin anlatımları, sanık savunmaları, … Bankası raporu ve dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, üzerinde başkaca bozuk paralar da olduğu halde düşük miktardaki alışveriş tutarını bu paralarla ödemek yerine 200,00 TL’lik sahte banknotu bozdurmak niyetiyle hareket ettiği anlaşılan sanık … ve bu parayı veren sanık …’ın, UYAP üzerinden yapılan kontrolde parada sahtecilik suçundan başkaca mahkumiyetlerinin de bulunduğu dikkate alındığında, sahte parayı tedavüle koyan sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesi uyarınca mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde hükümler kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.03.2016 tarihli kararına yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.11.2023 tarihinde karar verildi.