YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4010
KARAR NO : 2023/4554
KARAR TARİHİ : 13.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ:
1.Sanık hakkında Gölhisar Cumhuriyet Başsavcılığının 10.10.2014 tarihli iddianamesi ile katılan … …’na yönelik hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2.Sanık hakkında Gölhisar Cumhuriyet Başsavcılığının 01.06.2015 tarihli iddianamesi ile katılan …’ya yönelik hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
3. Her iki dava arasında hukuki ve fiili irtibat bulunduğu, davalarının birleştirilmesinin ve tek dava üzerinden yürütülmesinin usul ekonomisi açısından uygun olduğu kanaatine varılarak davaların birleştirilmesine karar verilmiştir.
4.Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2016 tarihli kararı ile ;
a.Sanığın katılan … …’na karşı hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5 ay hapis cezasının ertelenmesine ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
b. Sanığın katılan …’ya karşı hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5 ay hapis cezasının ertelenmesine ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; taşınmazın gerçek sahibinin sanık olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, Çavdır ilçesi … kasabası … mevkiinde bulunan 3035 parsel numaralı taşınmazı 2010 yılında katılan …’na sattığı, taşınmazı tapuda katılana devretmesine rağmen söz konusu taşınmazda sera kurarak domates, salatalık ektiği ve taşınmazı fiilen kullanmaya devam ettiği, katılan …’ın söz konusu taşınmazı 25.02.2015 tarihinde katılan …’ya sattığı, katılan …’ın araziyi satın aldıktan sonra sanığa araziyi terk etmesini söylediği ancak sanığın bunu kabul etmeyerek serayı ekip biçmeye devam ederek tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık taşınmazın kendisine ait olduğuna, yalnızca katılan …’ın çektiği krediye karşılık garanti amacıyla taşınmazı devrettiğini ileri sürmüş ise de; sanığın kendi rızası ile tapuyu devrettiği, katılan …’ın çektiği krediye kefil olduğu, tanık beyanlarından da anlaşılacağı üzere bu kredinin taksitlerinin de katılan tarafından ödendiği, sanığın paraları katılan …’a ödediğine ilişkin herhangi bir bilgi ve belgenin bulunmadığı gibi taraflar arasında herhangi bir sözleşmenin de bulunmadığı anlaşılmıştır.
2. Olay yeri görgü tespit tutanağı ile sanığın, katılanlara ait arazilere sera kurarak domates ve salatalık ektiği ve taşınmazı fiilen kullanmaya devam ederek tecavüz ettiği hususu toplanan tüm delillerle sabit olduğundan sanık hakkında kurulan hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2016 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.