YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3854
KARAR NO : 2023/3151
KARAR TARİHİ : 10.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya muhalefet, yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık …’ın temyizi ile sınırlı olarak yapılan incelemede:
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun(5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11.09.2013 tarihli iddianamesi ile sanık … hakkında 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un (6136 sayılı Kanun) 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 53 ve 54 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Gaziantep 13. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.02.2016 tarihli kararı ile sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının(a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca 6000 TL ve 500TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık … hakkında yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca 3000TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.

III.OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay,sanığın ele geçirilemeyen tabancayla birlikte kardeşi olan temyiz dışı sanık … ile beraber … Kıraathanesine gittiği, müşteki … ile tartıştığı daha sonra tabancanın kabzesiyle …’in başına vurarak yaraladığı, tehdit etmek ve korkutmak amacıyla bir el ateş ettiği iddiasına ilişkindir.
2. 25.11.2012 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre işyeri arka köşesinde bulunan masanın ön kısmında 1 adet kovan olduğu, masanın arka tarafında tuvalete bakan pencerenin sağ alt köşesinde metal kasa üzerinde 1 adet mermi giriş deliği olduğu belirtilmiştir.
3. Müşteki …’in 27.11.2012 tarihli adli raporda başına 6 tane dikiş atıldığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
4. 06.12.2012 tarihli kriminal polis ekspertiz raporuna göre kovanın 9mm çapında Parabellum tipi silahta kullanılmak üzere imal edilmiş, 6136 sayılı Kanun kapsamına giren fişeklere ait olduğu tespit edilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. 06.12.2012 tarihli kriminal polis ekspertiz raporu, 27.11.2012 tarihli adli rapor, 25.11.2012 tarihli olay yeri inceleme raporu yan ve dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın davaya konu eylemleri gerçekleştirdiğine ilişkin mahkeme kabulünde isabetsizlik bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği anlaşıldığından sanığın somut bir nedene dayanmayan temyiz sebebi de reddedilmiştir.
3. Ancak; sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a Muhalefet suçu ile ilgili olarak; Anayasa Mahkemesi’nin, 02.08.2022 gün ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 gün ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı kararı ile; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan “…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin “…seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasaya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri muhakeme usulüne tabi olması karşısında, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 250. maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdi edilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

V. KARAR
A. Sanık hakkında yaralama suçundan verilen hüküm yönünden
Gerekçe bölümünde (1) ve (2) numaralı paragraflarda açıklanan nedenlerle Gaziantep 13. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.02.2016 tarihli kararında sanık tarafından ileri sürülen temyiz sebebi ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebebinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hüküm yönünden
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Gaziantep 13.Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.02.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.05.2023 tarihinde karar verildi.