YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/377
KARAR NO : 2023/8953
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/14 E. 2016/802 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.06.2016 tarihli kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği anlaşılmakla;
5271 sayılı CMK.nın 237. maddesi kapsamında davaya katılma talebi bulunan …’ın yokluğunda verilen kararın, doğrudan Tebligat Kanunu 21/2. maddesine göre MERNİS adresine tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu anlaşıldığından, gıyabi kararın …’ın bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğ edilmesi, iade olması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasa’nın 21/2. maddesi uyarınca en son MERNİS adresine tebligat yapılması ve hükümlerin temyiz edilmesi durumunda bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra dosyanın iadesinin temini amacıyla mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİNE, 22.11.2023 tarihinde karar verildi.