YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3428
KARAR NO : 2022/9873
KARAR TARİHİ : 20.06.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
…

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sitemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerektiği, dosya kapsamına göre; sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın 29.08.2012 tarihli savunmasında bildirmiş olduğu bilinen son adresi yerine doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi gereğince tebliğ edildiğinden tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla, gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilerek tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve ek tebliğname düzenlendikten sonra iade edilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 20.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.