YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3202
KARAR NO : 2023/9380
KARAR TARİHİ : 30.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/854 E., 2016/136 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu,temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Sanık hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.09.2015 tarihli iddianamesi ile; zincirleme şekilde başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
B. Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 09.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 inci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 52 nci maddesi gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 140,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın, şikayetçiye ait Finansbank A.Ş.’den verilme kredi kartı bilgilerini ele geçirdikten sonra bu kredi kartı bilgileriyle şikayetçinin bilgisi ve rızası dışında internet üzerinden mail order yöntemiyle farklı internet sitelerinden ve farklı tarihlerde harcama yaptığı ve zararı gidermediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Sanığın temyiz talebi yönünden;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre;sanığın, şikayetçiye ait Finansbank A.Ş’den verilme 5311 …8822 nolu kredi kartı bilgilerini ele geçirdikten sonra bu kredi kartı bilgileriyle şikayetçinin bilgisi ve rızası dışında internet üzerinden mail order yöntemiyle 11.03 2015 tarihinde … grup danışmanlık isimli siteden 100,09 TL ve ….com.isimli siteden 155,96 TL, … isimli siteden 17,98 TL, N11.com isimli siteden 226,51 TL, 12.03.2015 tarihinde … grup danışmanlık isimli siteden sırasıyla 491,79 TL, 494,8 TL, 448,79 TL, 499,97 TL, 11.03.2015 tarihinde … isimli siteden 2.852,99 TL, 14.03.2015 tarihinde … isimli siteden 17,98 TL, yemeksepeti.com isimli siteden 65,02 TL tutarlarında işlem yapıldığı, 12.03. 2015 tarihinde 40,00 TL ve 25,00 TL’lik Turkcell 3D Data yükleme işlemi yapıldığı, ilgili bankadan ve alışveriş yapılan firmalardan alışveriş bilgilerinin getirtildiği, … Grup’tan gönderilen yazıya göre 11.03.2015 tarihinde Diyarbakır Yenişehir kargosundan teslim alınmak üzere 299,99 TL’lik … adına sipariş verildiği, …’dan gönderilen 27.04.2015 tarihli yazıya göre; 12.03.2015 tarihli … adresi verilerek sipariş verildiği ve siparişin iptal edildiği, … Planet’ten gönderilen 11.03.2015 tarihinde bu adreste bulunan … İnternet Cafe … adresi verilerek 1259,01 TL lik sipariş verildiği, sipariş verilen tüm adreslerin sanık …’e ait adresler olduğu, şikayetçinin kredi kartıyla alışveriş yapmak istediğinde kredi kartı limitinin dolduğunu öğrenmesi üzerine suça konu harcamalardan haberdar olduğu ve zararının giderilmediğinin; sanığın aşamalardaki samimi ikrarı ve bu ikrarı doğrulayıp destekleyen alışveriş yapılan firmalara ait yazı cevapları ile sanığa ait bilgisayarda yapılan dijital incelemede birçok kredi kartı bilgilerinin ele geçirildiğine dair tespit ile de sabit olması karşısında; sanığın şikayetçiye karşı aynı suç işleme kararının icrası kapsamında başkasına ait kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği anlaşılmış ve sanığın temyiz sebebi reddedilmiştir.
B.Diğer Yönlerden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz sebepleri yönünden hukuka aykırılık görülmemiş ise de;

1. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”14.03.2015” yerine ”11.03.2015” olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması,
2. Sanık hakkında verilen cezada zincirleme suça ilişkin uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası yerine aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması,
3. Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan hüküm kurulurken, temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının, alt sınırın üstünde belirlenerek hükümde çelişkiye neden olunması kanuna aykırı görülerek, 5320 sayılı Yasa’nın 8 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 322 nci maddesi gereğince düzeltilmeleri mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 09.02.2016 tarihli kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği gerekçeli karar başlığında yer alan suç tarihinin çıkartılarak yerine ”14.03.2015” yazılması, hüküm fıkrasının ikinci paragrafında yer alan ”…43/2 maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine ” 43/1 maddesi” yazılması ve 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 6 günün 5 güne, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uygulanması ile belirlenen 7 günün 6 güne, 52 nci maddesi uyarınca günlüğü 20,00 liradan hükmolunan 140,00 TL adli para cezasının ise 120,00 TL’ye indirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verildi.