YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3071
KARAR NO : 2023/9099
KARAR TARİHİ : 23.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/420 E., 2016/342 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Sanık hakkında Adana Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 03.07.2014 tarihli iddianamesi ile; başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
B. Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 02.03.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında; başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istekleri;
1. Sadece katılanın beyanına itibar edilerek eksik inceleme ile karar verildiğine,
2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
3. Haksız ve hukuka aykırı karar verildiğine ve re’sen gözetilecek diğer nedenlere dayanmaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; katılanın, çalıştığı işyerinin müşterisi olması sebebiyle tanıdığı sanığa olay tarihinde işyerinden izin alamaması nedeniyle banka kartından para çekerek kredi kartı borcunu yatırması için banka ve kredi kartlarını şifreleriyle birlikte verdiği, sanığın ise katılana ait kredi kartı ve banka kartından katılanın bilgisi ve rızası dışında sırasıyla 2.900,00 TL ve 4.200,00 TL nakit çekim yaptığı ve zararı gidermediği iddiasına ilişkindir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık müdafiinin temyiz talebi yönünden;
1. Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılanın, çalıştığı işyerinin müşterisi olması sebebiyle tanıdığı sanığa olay tarihinde işyerinden izin alamaması nedeniyle banka kartından para çekerek kredi kartı borcunu yatırması için CITIBANK Axess’e ait 5441…. 3510 nolu kredi kartı ve Finansbank Card Finans’tan verilme banka kartlarını şifreleriyle birlikte verdiği, sanığın kredi kartı borcunu ödemediği ve katılana ait kredi kartından veriliş amacı dışında … Toptan Ticaret Adana isimli firmadan katılanın bilgisi ve rızası dışında sırasıyla 4.000,00 TL harcama yaptığı ve zararı gidermediği anlaşılan somut olayda;
Sanık her ne kadar savunmasında katılana ait kredi kartından harcama işlemini kendisinin gerçekleştirmediğini beyan ederek suçlamayı kabul etmemiş ise de; kredi kartından harcama yapıldığı 16.07.2014 tarihinde kartın sanığın uhdesinde bulunduğu hususunun tarafların beyanlarından sabit olduğu kuşkusuz olup, katılanın anlatımlarının dosyada mevcut kredi kartı hesap ekstresi ve tanık …’ın soruşturma aşamasında sanığın katılana ait kredi kartını teslim etmediğine dair bilgisiye doğrulanıp desteklenmesi karşısında; sanığın katılana ait kredi kartını kart sahibinin rızası olmaksızın kullanarak kendisine yarar sağladığı anlaşılmakla sanığın savunmasına itibar edilmemiş ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği sabit görülmüş, sanık müdafiinin 1, 2 ve 3 nolu nolu temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B. Diğer Yönlerden
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”16.07.2013” yerine ”17.05.2013” yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2016 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.11.2023 tarihinde karar verildi.