YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2961
KARAR NO : 2023/2994
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Kanun’a muhalefet, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin, sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik olduğu görülmüştür.
Sanık hakkında mağdurlara karşı tehdit suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’un (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Varto Cumhuriyet Başsavcılığının 27.06.2014 tarihli iddianamesiyle, sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un (6136 sayılı Kanun) 13 üncü maddesinin ikinci fıkrası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun(5237 sayılı Kanun) 53 ve 54 üncü maddeleri, tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Varto Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ve 9.200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve müsadereye; mağdurlara karşı tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi uyarınca neticeten hükmolunan 1 yıl 10 ay hapis cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Cumhuriyet savcısının temyiz isteği;
1. Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan hapis cezası yanında tayin olunan adli para cezasının 8.320,00 TL yerine 9.200,00 TL olarak fazla belirlendiğine,
İlişkindir.
B. Sanığın temyiz isteği;
1. Atılı suçu işlediğine dair kesin ve somut bir delil olmadığı halde, hakkında mahkumiyet kararı verildiğine,
2. Ele geçirilen mermilerin kullanıldığı silahlara sahip olmadığına,
3. Yapılan araştırma işlemleri neticesinde somut bir delil elde edilemediğine,
4. İddianın iftira niteliğinde olduğuna,
5. Tanıkların iddiayı doğrulamadıklarına,
6. Masumiyet karinesi ve orantılılık ilkesinin ihlal edildiğine,
Ve somut bir nedene dayanmayan diğer temyiz itirazlarına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın olay günü 6136 sayılı Kanun’un 12 nci maddesinin dördüncü fıkrasında sayılan tüfekle mağdurların evine doğru ateş ettiğine ilişkindir.
2. Van Jandarma Kriminal Laboratuvar Amirliği tarafından düzenlenen 01.08.2012 tarihli rapor dava dosyasında mevcuttur.
3. Olaydan sonra Jandarma tarafından 13.07.2012 tarihli olay yeri inceleme raporu tanzim olunmuştur.
4. Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 13.03.2013 tarihli ekspertiz raporunda, ele geçirilen kovanların 6136 sayılı Kanun’a göre yasak niteliği haiz fişeklere ait olduğu bildirilmiştir.
5. Erzurum Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından düzenlenen 29.03.2013 tarihli ekspertiz raporu dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. Tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı, aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmıştır.
B. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden
1. Tarafların anlaşarak aralarındaki husumeti sonlandırmalarına rağmen, mağdurların aşamalardaki beyanlarında sanık …’a ilişkin iddialarını devam ettirmeleri, olay yeri inceleme raporunun içeriği, ekspertiz raporları ve tüm dava dosyası kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın mahkumiyetine dair kararda hukuka aykırılık bulunmamış ve tebliğnamedeki (2) numaralı düşünceye iştirak edilmemiştir.
2. Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca hapis cezası yanında belirlenen 416 gün karşılığı adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği günlüğü 20,00 TL’den adli para cezasına çevrildiği sırada, sonuç adli para cezasının 8.320,00 TL yerine 9.200,00 TL olarak fazla belirlenmesi hukuka aykırı görülmekle birlikte, bu durumun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
C. Diğer temyiz itirazları yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların, eleştiri dışında, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
A. Tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle sanığın kanun yolu başvurusu itiraz merciince incelenmek üzere esası incelenmeyen dava dosyasının, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle Varto Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2015 tarihli kararına yönelik Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün (C) bölümü 3. fıkrasında yer alan ”…9200 TL…” ibaresinin yerine ”…8.320,00 TL…” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2023 tarihinde karar verildi.