YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2922
KARAR NO : 2023/2950
KARAR TARİHİ : 08.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İftira
HÜKÜMLER : Beraat
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 28.05.2015 tarihli ve 2015/12918 Soruşturma, 2015/6784 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında iftira suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 267 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca dava açılmıştır.
2. Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.07.2016 tarihli ve 2016/325 Esas, 2016/579 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında iftira suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrası gereği beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği;
Kara para aklandığına dair yapılan haberin iftira suçunun yasal unsurlarını oluşturduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, Kayseri … isimli gazetenin 03.04.2015 tarihli baskısındaki Kayseri … Fabrikasına ilişkin yapılan haberde yer alan ifadelerin iftira suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkindir.
2. Kayseri … isimli gazetenin 03.04.2015 tarihli bakısının ilk sayfasında “Küspe işini yapan müteahhit, 200 bin TL … Derneği’ne, 200 bin TL Spor Klubüne bağış, fabrikaya da 150 bin TL indirim yapmış. VAY VAY VAY.. Kayseri … Fabrikası’nda 2012 yılında, tam bir kara para aklama operasyonu gerçekleştirildiği iddia edildi.” başlıklı haber içeriğinde Bennur Gıda Kimya San. ve Tic. A.Ş. ile Kayseri … Fabrikası A.Ş. tarafından imzalanan bir kiralama devir sözleşmesi belgesinin yayınlanarak “Fabrika yönetimi, kurum bünyesinde bulunan Kuru Küspe Tesisi’ni, yine Fabrika bünyesindeki şirketlerden Pan Pazarlamaya kiralıyor. 53 gün sonra gelen bir emirle Panpa’nın işlettiği tesis, merkezi Mersin’de bulunan …’ya aynı şartlarda kiraya veriliyor. Asıl komedi de bundan sonra başlıyor. Zira hazırlanıp imza altına alınan sözleşmede, küspenin fiyatı belli değil. Ancak … Fabrikası bünyesinde faaliyet gösterdiği iddia edilen … Fabrikası Mensupları Derneği’ne 200 bin, … Klubüne 200 bin lira bağış yapılması sözleşme şartı olarak belirleniyor. Yönetim bununla da yetinmeyerek, sözleşmede fiyatı belli bile olmayan küspe için de 150 bin lira iskonto uygulayacağını taahhüt ediyor. Ve bu sözleşmeye … Yönetimi imza atıyor. Şimdi … Fabrikasına pancar üreten ve fabrikanın gerçek sahibi olan çiftçiler, hilkat garibesi olarak nitelendirdikleri sözleşmeyi mahkemeye götürmeye hazırlanıyor. Çiftçiler bazı soruların da cevap bulmasını isteyerek, yaptıkları ortak yazılı açıklamada şu görüşleri dile getirdiler: …” şeklinde ifadelerin yer aldığı belirlenmiştir.
3. a) Gazetenin sahibi ve genel yayın yönetmeni olan sanık …, söz konusu haberi kendisinin yazdığını, fabrikaya ya da yöneticilerine iftirada bulunma kastının olmadığına, belgeler üzerinden hukukçulara sorup araştırarak haberi yazdığını, haberde kamu yararının bulunduğunu,
b) Gazetenin yazı işleri müdürü olan sanık …, haberinin belgeye dayalı olduğunu, haberde sadece iddiaların açıklandığını, yöneticileri zor durumda bırakacak ifadelerden kaçındıklarını, amaçlarının … Fabrikası ve … Kooperatifine üye olan çiftçileri korumak olduğunu, ifade etmişlerdir.
IV. GEREKÇE
1. Kayseri … isimli gazetenin 03.04.2015 tarihli baskısında yer alan söz konusu haber içeriğindeki ifadelerin, elde edilen bilgi ve belgelerin kamuoyuna aktarılarak kamuoyunu bilgilendirme niteliğinde olup basın hürriyeti kapsamında kaldığı ve bu nedenle iftira suçunun unsurlarının oluşmadığının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında kurulan hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
3. Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, atılı iftira suçunun unsurları oluşmadığı halde haklarında 5271 sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin (a) bendi yerine, “suç unsurlarının oluştuğunun sabit olmaması” nedeniyle beraat kararı verilmesi ve uygulama maddesinin hükümde gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.07.2016 tarihli ve 2016/325 Esas, 2016/579 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının beraat kararına ilişkin birinci paragrafının çıkarılarak yerine; “Sanıkların eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatlerine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2023 tarihinde karar verildi.