YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2102
KARAR NO : 2023/7380
KARAR TARİHİ : 11.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/159 E., 2015/310 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 14.04.2015 tarihli iddianamesiyle parada sahtecilik suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 3 yıl hapis cezası ve 2.400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, kendisini ihbar eden kişinin gayri resmi eşi olup aralarında husumet bulunması nedeniyle hakkında şikayette bulunduğuna ve lehe hükümlerin uygulanmamasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, tanık O.K’nin Emniyet Müdürlüğüne müracaat ederek erkek arkadaşı olan sanık …’ın 30 adet sahte 50,00 TL parayı birlikte yaşadıkları evin banyosundaki şofbenin arkasına sakladığını, sanığın daha önce de kendisine sahte 50,00 TL vererek sandviç aldırdığını bu nedenle hakkında parada sahtecilik suçundan işlem yapıldığını ihbar etmesi üzerine Cumhuriyet savcısının yazılı emri ile evde yapılan arama neticesinde tanığın belirttiği yerde sahte para bulunamadığı ancak tanığın kendisine sanık tarafından verildiğini söylediği bir adet A 587321987 seri numaralı sahte parayı televizyonun altından çıkartıp polis ekiplerine teslim ettiğine ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Tanık O.K ‘ın polis merkezine müracaat ederek daha önce hakkında parada sahtecilik suçundan işlem yapılan birlikte yaşadığı erkek arkadaşı sanığın evde sahte para bulundurduğu, kendisine de sahte para vererek tedavüle sürmesini istediği, bu nedenle parada sahtecilik suçundan yargılandığı yönündeki ihbarı üzerine evde yapılan arama sırasında 1 adet sahte 50,00 TL ele geçirildiği, UYAP kayıtlarının incelenmesinde bu paranın seri numarası ile tanık O.K’ın yargılandığı İzmir 32. Asliye Ceza Mahkemesi 2015/543Esas, 2016/271 Karar sayılı dosyasında bir restorana telefon ile verilen sipariş üzerine tanık tarafından tedavüle sürülen sahte 50,00 TL ile aynı seri numarada olduğu ve her ne kadar bahsi geçen bu dosyada sanık yargılanmamış ise de siparişin verildiği cep telefonu numarasının sanığın temyiz incelemesine konu bu dosyada Mahkemece yapılan kimlik tespiti sırasında verdiği telefon numarası ile aynı olması hususu birlikte değerlendirildiğinde; tanık O.K’nin ihbar ve beyanları samimi bulunmuş, sanığın kimi zaman tanığı da kullanmak suretiyle sahte paraları tedavüle sürdüğü, ev aramasında ele geçen paranın da sanık tarafından tanığa verildiği sabit görüldüğünden Mahkemenin kabul ve uygulaması hukuka uygun bulunmuştur.
2. Mahkemece sanık hakkında takdiri indirim nedenlerinin uygulanmama nedeni yasal ve yeterli gerekçe ile karar yerinde belirtildiği, ayrıca ceza miktarı bakımından yasal imkansızlık bulunduğundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50, 51 ve 231 inci maddelerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşıldığından , sanığın lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi’nin, 02.12.2015 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA, 11.10.2023 tarihinde karar verildi.