Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/18970 E. 2023/5427 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18970
KARAR NO : 2023/5427
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5464 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 04.05.2011 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında bilişim sistemleri banka veya kredi kurumların araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.10.2013 tarihli kararı ile sanık hakkında müsnet suçtan mahkûmiyet kararı verilmiştir.
3. Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.10.2013 tarihli kararı sanık müdafiinin temyiz istemi üzerine bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine yapılan yargılama sonucuna göre; 24.09.2020 tarihli kararla sanık hakkında 5464 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkûmiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; yeterli delil olmadığına ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5464 sayılı Kanun’un 36 ncı maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ile 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasında 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca suç tarihi olan 28.02.2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.09.2020 tarihli kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2023 tarihinde karar verildi.