Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/18887 E. 2023/8460 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18887
KARAR NO : 2023/8460
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/1908 E., 2020/352 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM :Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi ile sanığın Beraati
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bodrum Cumhuriyet Başsavcılığının 23.02.2016 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü madde birinci fıkra ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır
2. Bodrum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2017 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü madde birinci fıkra, 62 nci madde, 52 nci madde ikinci ve dördüncü fıkraları, 51 inci madde birinci fıkra ve 53 üncü maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ve doğrudan verilen 16.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının ertelenmesine ve hak mahrumiyetlerine karar verilmiştir.
3. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 13.02.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun kabulü ile 5271 sayılı Kanun’un 280 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Düzeltilerek İstinaf Başvurusunun esastan reddine, sanığın 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü madde ikinci fıkra (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın defalarca kamyonlar ile katılanın taşınmazına hafriyat dökmesi nedeniyle katılanın arazi yapısının bozulduğu ve eylemin işgal etme niteliğini taşıdığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın katılana ait 3. Derece Doğal Sit alanı içerisinde kalan, … Mahallesi, … Mevkii, tapunun 151 ada, 127 parsel numarasında kayıtlı bulunan taşınmazına moloz dökmek suretiyle tecavüz ettiği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın suç tarihinde, olay nedeniyle katılan …’a ait 3. derece doğal sit alanı içerisinde bulunan araziye katılanın izni olmaksızın hafriyat dökmek suretiyle atılı suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verilmiştir
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Somut olayda 3. derece doğal sit alanı içerisindeki yere hafriyat (inşaat molozu) dökmek şekilinde gerçekleştirilen fiziki müdahalenin devamlılık göstermediği, inşaat yapmak gibi temadi eden bir niteliğinin olmadığı, sanığın malikmiş gibi hareket etmediği, dolayısıyla 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesindeki suçun oluşması için aranan “bir hakka dayanmaksızın başkasına ait taşınmaz mal veya eklentilerini malikmiş gibi tamamen veya kısmen işgal etmek veya sınırlarını değiştirmek veya bozmak veya hak sahibinin bunlardan kısmen de olsa yararlanmasına engel olmak” biçiminde bir eyleminin bulunmadığı, bu nedenle suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanığın suça konu taşınmaza hafriyat dökülmesi konusunda katılanla anlaştıklarını savunduğu, dosya kapsamında katılanın suça konu taşınmaza hafriyat dökülmesi konusunda suç tarihinden önce 17.04.2014 tarihinde Seba Vadi inşaatla sözleşme yaptığı, katılanın suç duyurusunda bulunduğu tarihten önce hakkında 2863 sayılı Kanun’a muhalefet etmeden dava açıldığı hususları hep birlikte gözetildiğinde sanığın suça konu taşınmaza katılanın rızası dışında hafriyat döktüğünü gösterir her türlü şüpheden uzak somut kesin delil bulunmadığı anlaşılmakla sonuç olarak isabetli beraat kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 13.02.2020 tarihli kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bodrum 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.