YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18865
KARAR NO : 2023/8965
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/677 E., 2020/908 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanun’a aykırılık
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN: Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması

Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.12.2020 kararı ile hükümlü hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan, 6 ay hapis ve 240,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin karar itiraz edilmeksizin 12.01.2021 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 13.07.2021 tarihli evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.06.2021 tarihli ve KYB-2021/79108 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.11.2021 tarihli ve KYB-2021/132647 sayılı kanun yararına bozma isteminin; “…sanığa atılı suçun 26/08/2019 tarihinde işlendiği, tekerrüre esas alınan Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemenin 16/10/2019 tarihli ve 2018/894 esas, 2019/717 sayılı kararının ise suç tarihinden sonra 23/12/2019 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, anılan ilâmın tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adlî sicil kaydında başka tekerrüre esas mahkûmiyeti de bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin uygulanma imkânı bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
“
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. İnceleme konusu hükümde; 5237 sayılı Kanun’un 58 nci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan ikinci fıkrasında ;
“Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı;
a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl,
b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl,
Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.”
…”
Şeklinde düzenlenmiştir.
3. Hükümlü hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemenin 16.10.2019 tarihli ve 2018/894 Esas, 2019/717 sayılı kararına konu ilamın, inceleme konusu suç tarihinden sonra 23.12.2019 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
4. Adli sicil kaydında başkaca tekerürre esas hükümlülüğünün bulunmaması nedeniyle, hükümlü hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 58 inci maddesinin uygulanması Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.12.2020 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. Hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılmasına, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, kararın diğer kısımların aynen bırakılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.11.2023 tarihinde karar verildi.