YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18864
KARAR NO : 2023/8968
KARAR TARİHİ : 22.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/269 E.,2021/226 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanuna aykırılık
İNCELEME KONUSU KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ İlgili kararın kanun yararına bozulması
Mudanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2021 tarihli kararı ile hükümlü … hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan 6.500,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği ve kararın istinaf edilmeksizin 09.04.2021 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 26.10.2021 tarihli evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.11.2021 tarih ve KYB-2021/133066 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24.1.12021 tarihli kanun yararına bozma isteminin;
“… 5237 sayılı Kanun’un 42, 43 ve 44. maddelerindeki düzenlemelerin suçların içtimaını ilişkin olduğu, cezaların toplanmasına dair bir düzenlemenin anılan kanunda yer almadığı, 765 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile 77. maddesine kadar olan cezaların da toplanabileceğine dair düzenlemelere sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un da yer verilmeyerek önceki sistemde var olan “cezaların içtimaı” uygulamasına son verildiği, cezaların toplanamayacağı veya hangi şartlarda toplanabileceğine ilişkin düzenlemelerin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 99. maddesinde yer aldığı ve anılan düzenlemeye göre de; birden fazla hükümde yer alan cezaların ancak koşullu salıvermenin hesaplanması amacına dönük olarak ve infaz aşamasında toplanabileceğinin açıkça düzenlendiğinin anlaşılması karşısında;…” şeklindeki açıklamalar nazara alındığında, sanığa sonuç olarak tayin edilen 10 ay hapis cezasından çevrilen 6.000,00 Türk Lirası ile doğrudan verilen 500,00 Türk Lirası adli para cezalarının toplanması suretiyle sanık hakkında toplam 6.500,00 Türk Lirası adli para cezasına hükmedilmesinde isabet görülmemiştir.
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda (5237 sayılı Kanun) para cezalarının içtimaının düzenlenmediği gibi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanun’un (5275 sayılı Kanun) 99 uncu maddesi gereğince her hüküm bağımsız olup adli para cezası ile hapisten çevrilen para cezalarının infaz rejiminin farklı olduğu gözetilmeden hükümlüye verilen hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme 6.000,00 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 500,00 TL adli para cezalarının toplanması suretiyle 6.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, yasaya aykırıdır.
2. Gerekçe bölümünün birinci fıkrasında açıklanan nedenlerle hüküm Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Mudanya 3.Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2021 tarihli ve 2020/269 Esas, 2021/226 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3.Hükümden adli para cezalarının içtimaına ilişkin (e) fıkrasında yer alan “Sonuç olarak sanığın 6.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin kısmın çıkarılmasına, yerine “hükmedilen adli para cezalarının ayrı ayrı infazına” ibaresinin yazılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.11.2023 tarihinde karar verildi.