YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18824
KARAR NO : 2023/8471
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/506 E., 2021/662 K.
SUÇ :Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜM :Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi ile sanığın Beraatine
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Afyonkarahisar Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2019 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 54 üncü ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır
2. Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.12.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrası (a) bendi, 52 maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca hapis cezasından çevrili 4500 TL ve doğrudan verilen 1000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 27.04.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun kabulü ile 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Düzeltilerek İstinaf Başvurusunun esastan reddine, sanığın 5271 sayılı Kanun’un 223 maddesinin ikinci fıkrası (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Maliye Hazinesi vekilinin temyiz istemi kararın eksik inceleme ve araştırmayla verildiğine, usul ve yasaya aykırı olduğuna, alınan bilirkişi raporunda sanığın köylünün ortak kullanımındaki taşınmaza tecavüz ettiğinin sabit olduğuna, mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın … köyü tüzel kişiliğine ait 341 nolu arazinin 253,32 metrekaresine besihane yapmak suretiyle, 39 nolu arazinin 61,22 metrekaresine çoban evi yaparak işgal ettiği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin kabulü
Sanığın … köyü tüzel kişiliği adına tarla vasfında tapuda kayıtlı olan 1 pafta 39 nolu parsel üzerine kargir çoban evi yaparak 70,32 m2 taşınmazı işgal ettiği, mahkememizce yapılan keşifte ve bilirkişi raporunda da bu durumun tespit edildiği, nitekim inşaat bilirkişisinin raporunda da bu hususun tespit edildiği, sanığın ayrıca Maliye Hazinesi adına kayıtlı 1 pafta 341 nolu parsel üzerine de kargir besihane yaparak işgalde bulunduğu ve sanığın işgaline devam ettiği anlaşıldığından mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin kabulü
21.11.2019 tarihli iddianame kapsamına göre sanık … hakkında … İlçesi … Köyü sınırları içerisinde bulunan ve hazineye ait 341 numaralı parsel ile 39 numaralı hazine parseline besihane yapmak suretiyle tecavüz ettiğinden bahisle dava açılmış ise de, dava kapsamında yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporları ve tapu kayıtlarına göre, tecavüze konu yukarıda belirtilen parsellerin tarla vasfı ile Maliye Hazinesi adına kayıtlı olduğu gözetildiğinde, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki “kamu” ibaresinin 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı yasa ile yürürlükten kaldırıldığı, bu şekilde sanığın dava konusu eyleminin suç olmaktan çıkarıldığı gözetildiğinde, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrası (a) bendi uyarınca beraati karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Suça konu parsellerin tarla vasfı ile Maliye Hazinesi ve … köyü tüzel kişiliği adına kayıtlı oldukları gözetildiğinde, hükümden önce 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik nedeniyle sanığın dava konusu eyleminin suç olmaktan çıkarıldığı anlaşılmakla Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 27.04.2021 tarihli kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Afyonkarahisar 1.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023. tarihinde karar verildi.