YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18808
KARAR NO : 2023/9499
KARAR TARİHİ : 04.12.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1243 E., 2021/309 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Afyonkarahisar Cumhuriyet Başsavcılığının 08.11.2018 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.07.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 25.02.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a)bendi uyarınca Düzeltilerek esastan reddine sanığın 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Maliye Hazinesi vekilinin temyiz istemi; dosya kapsamına göre sanığın hakkı olmayan yere tecavüz ettiğinin sabit olmasına rağmen beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay Çobanlar İlçesi … Köyü sınırları dahilinde bulunan, devletin hüküm ve tasarrufu altında olan 187 ada 6-7 nolu parselin arsa vasfı ile kayıtlı olduğu sanığın bu parsellere kerpiç ahır, samanlık, giriş damı ve ev yapmak sureti ile tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın Çobanlar İlçesi … Köyü sınırlarında bulunan 187 ada 6-7 nolu parsele kerpiç ahır, samanlık ve ev yapmak suretiyle işgalde bulunduğu, daha önce sanık hakkında 2017 yılında işgalde bulunduğu gerekçesi ile Afyonkarahisar 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2018/555 Esas sayılı dosyasından dava açıldığı, ancak söz konusu dosya incelendiğinde işgale konu eylemin 187 ada 6 nolu parseldeki yola taşan ev olarak belirtildiği ancak Afyonkarahisar 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde dava açıldıktan sonra 187 ada 7 nolu parsele tecavüzde bulunulduğu, bu şekilde sanığın köye ait olan yeri işgal ettiği, sanığın üzerine atılı suçu üçüncü kez işliyor olduğu, keşif tarihi itibariyle suça konu yeri kullanıyor olması gerekçesiyle mahkûmiyet kararı verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
08.11.2018 tarihli iddianame kapsamına göre, sanığın … Köyü sınırlarında bulunan 187 ada 6 ve 7 nolu arsa vasıflı hazineye ait taşınmazlara ev, ahır ve samanlık yapmak suretiyle tecavüzde bulunduğundan dava açılmış ise de; dosya içerisinde bulunan tapu kayıtlarına göre, … Köyü 187 ada 6 parselin hazine adına arsa vasfı ile kayıtlı olduğu, hükümden önce 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanun’un 1 inci maddesiyle 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik karşısında, sanığın hazineye ait arsaya tecavüzü suç olmaktan çıkarıldığı, ayrıca 187 ada 7 parselin ise … oğlu … adına kayıtlı olduğu, UYAP’tan alınan nüfus kaydına göre … oğlu …’in sanık …’in babası olduğu, 187 ada 7 parselin de köylünün ortak kullanımında bulunan yerlerden olmadığı anlaşılmakla, iddianame kapsamındaki sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin ikinci fıkrası kapsamında suç olarak düzenlenmediği gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Suça konu 186 Ada 6 numaralı parselin Maliye Hazinesi adına arsa vasfı ile tapuda kayıtlı olduğu hükümden önce 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanun’un 1 inci maddesiyle 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik karşısında, sanığın Hazineye ait arsaya tecavüzünün suç olmaktan çıkarıldığı, ayrıca 187 ada 7 parselin ise … oğlu … adına kayıtlı olduğu, UYAP’tan alınan nüfus kaydına göre … oğlu …’in sanık …’in babası olduğu, 187 ada 7 parselin de köylünün ortak kullanımında bulunan yerlerden olmadığı anlaşılmakla Bölge Adliye Mahkemesince verilen beraat kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 25.02.2021 tarihli kararında katılan Maliye Hazinesi vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.12.2023 tarihinde karar verildi.