YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18675
KARAR NO : 2023/3125
KARAR TARİHİ : 10.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.01.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.07.2015 tarihli ve 2015/97 Esas, 2015/779 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 01.07.2015 tarihli kararının sanık ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 07.04.2021 tarih ve 2019/14305 Esas, 2021/7832 Karar sayılı kararı ile ” “…basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunduğu…”gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Yargıtay bozma ilamına uyularak Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nce yapılan yargılamada; basit yargılama usulü uygulandığı ve sanık hakkında Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13.07.2021 tarihli kararı ile tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
5. Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilen 13.07.2021 tarihli karara sanığın itiraz etmesi üzerine sanık hakkında yapılan yargılamada genel yargılama usulünün uygulandığı ve Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04.10.2021 tarihli kararı ile tutuklu ve hükümlünün kaçması suçundan, 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz talepleri;
1. Sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasının ve kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesinin yasaya aykırı olduğuna,
2. Sanık hakkında lehine olan yasal hükümlerden 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinde düzenlenen seçenek yaptırımlara çevirme tedbirinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay;Antalya Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olan sanığın, ayrıldığı 7 günlük özel izinden dönmediği, iki günlük süre de geçmiş olmasına rağmen dönmeyerek firar ettiği, kovuşturma aşamasında 28.04.2015 tarihinde yakalandığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın 1 no.lu temyiz sebebi yönünden;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre;Antalya Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulunan sanığın 03.12.2014-10.12.2014 tarihleri arasında 7 gün özel izne ayrıldığı ancak teslim olması gereken süreden 48 saat geçmesine rağmen teslim olmayarak firar ettiği, akabinde kovuşturma aşamasında yakalandığı, Ceza İnfaz Kurumu görevlilerince tutulan tutanaklar, sanığın kabulü ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu işlediği anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükümde tekerrür hükümlerinin uygulanmasında ikinci kez mükerrerlik kurumu uygulanmadığından ve bozmadan önceki hükmün sanık tarafından lehe Cumhuriyet savcısı tarafından aleyhe temyiz edilmesi nedeniyle kazanılmış hak kuralının ihlal edilmediğinin anlaşılması karşısında 1 no.lu temyiz itirazı reddedilmiştir.
2. Sanığın 2 no.lu temyiz sebebi yönünden;
Sanık hakkında verilen cezada Mahkemece ”Sanığın dosya içerisinden anlaşılan sabıkalı kişiliğine göre suç işleme eğilimi değerlendirilmiş olup, cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi hususunda mahkemece kanaat oluşmadığından TCK nun 50 .. Maddelerinin tatbikine yer olmadığına” şeklinde yasal gerekçelere yer verildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın, 2 no.lu temyiz itirazı reddedilmiştir.
Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin “5275 sayılı Kanun’un 97/1 maddesinin yollamasıyla 292 nci maddesinin birinci fıkrası” olduğunun belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına muhalefet edilmesi,

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; sanığın Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2014 kesinleşme tarihli, 2008/141 Esas, 2009/794 Karar sayılı kararıyla dolandırıcılık suçundan verilen ve uzlaşma hükümlerinin de olumsuz sonuçlandığı 2 yıl hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet ilamının tekerrüre esas olduğu ve daha ağır bulunduğu gözetilmeden daha az cezayı gerektiren Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2013 kesinleşme tarihli, 2008/358 Esas, 2009/155 Karar sayılı resmi belgede sahtecilik suçundan 1yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet ilamının tekerrüre esas alınması,
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”12.12.2014” yerine ”10.12.2014” olarak yazılması dışında bir hukuka aykırılık görülmemiş ise de bu hususun 1412 sayılı Yasa’nın 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.10.2021 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan “eylemine uyan” ibaresinden sonra gelmek üzere “5275 sayılı Kanun’un 97 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle” ibaresi yazılması; hüküm fıkrasında tekerrüre ilişkin kısmın tamamen çıkartılarak yerine ”Sanığın Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2014 kesinleşme tarihli, 2008/141 Esas, 2009/794 Karar sayılı kararıyla dolandırıcılık suçundan 2 yıl hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet ilamının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi, gerekçeli karar başlığında yer alan suç tarihinin çıkartılarak yerine ”12.12.2014” yazılması sureti ile hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 10.05.2023 tarihinde karar verildi.