YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18617
KARAR NO : 2023/8469
KARAR TARİHİ : 06.11.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1016 E., 2021/317 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ilgın Cumhuriyet Başsavcılığının 26.09.2019 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır
2. Ilgın Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 24.02.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü maddesinin birinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca hapis cezasından çevrili 3.600,00 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; suça konu tarlarının sanığın dedesinden kaldığı dedesinin ölümü ile tarlanın amcasına geçtiği sanığın babasının tarlayı kardeşinden 2018 yılında tapudan aldığı taşınmazın sınırlarını eskiden beri kullanıldığı şekli ile sanığın kullandığını, kadastro çalışmalarının çok eskiden yapıldığını tarlaların sınırlarını gösterildiği şekliyle sanığın ailesinin kullana geldiğini, sanığın da atalarının kullandığı sınırlarda taşınmazı kullandığını, ancak taşınmazların sınırlarının karıştığının anlaşıldığını, katılanın taşınmazı 2-3 yıl önce aldığı sınırlarını kendisinin de bilmediğini zira tecavüze konu yeri sanıktan satın almak veya kiralamak istediğine, katılanın şikayeti üzerine taşınmazın sınırlarını ölçtüren sanığın tecavüzü öğrenmesi üzerine katılandan özür dilediğine, sanığın suç kastının bulunmadığına, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanmama gerekçesinin yetersiz olduğuna sanığın beraat etmesi gerektiğine vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın katılanın maliki olduğu 145 ada 27 nolu parselin 579,36 metrekarelik kısmına ekin ekmek suretiyle tecavüzde bulunduğu iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
… Mahallesi 145 ada 28 nolu parsel numaralı taşınmazın sanık tarafından kullanıldığı, katılanın ise … Mahallesi 145 ada 27 nolu parsel nolu taşınmaza malik olduğu, sanığın savunmasında, söz konusu taşınmazın kendisine ailesinden kaldığı, amcası ve babası tarafından kullanma yetkisinin sanığa devredildiği, sanığın katılana ait 27 nolu parsele 579.36 metrekare işgalini kasıtla yapmadığı suç işleme kastının olmadığı, durumdan katılanın kendisine haber vermesi ile bilgisinin olduğu, taşınmazda ekili ürün mevcut olması nedeniyle katılandan izin istediği, hasattan sonra ölçüm yaptırarak söz konusu işgale son verdiği şeklinde beyanda bulunmuş, mahkememizce 25.12.2019 tarihinde keşif yapıldığı, keşif esnasında tanık olarak dinlenen …’ın sanığı destekler nitelikte beyanda bulunduğu, söz konusu arazide … ile kendisi arasında daha önce de sınır tecavüzünün yaşandığını, …’nın kendisinin tarla komşusu olduğunu, böyle uyuşmazlıklar olduğunda ölçüm yaptırarak kendi sınırlarına çekildiklerini beyan ettiği, diğer dinlenen tanık …’ın sanık …’nın savunmasını doğrular nitelikte beyanda bulunduğu, sınır tecavüzü nedeniyle katılanla görüştüklerini ve katılanın hasat mevsimine kadar …’ya müsaade ettiğini beyan eder şekilde beyanda bulunduğu, tüm dosya kapsamı değerlendirildiğinde sanık ve katılanın taşınmazlarının komşu parseller olduğu, sınır tecavüzünün 25.12.2019 tarihli keşifte fen bilirkişisi olarak görev alan harita mühendisi tarafından 27.12.2019 tarihli bilirkişi raporunda, 579,36 metrekare işgalin tespit edildiği ve kroki şeklinde gösterildiği, sanık ve katılanın taşınmazları yönünden sınır komşusu olduğu, sanığın katılana ait taşınmaza işgalinin kasıtlı şekilde yapılmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanığın maliki olduğu … Mahallesi 145 Ada 28 parseli kullanımı sırasında, katılanın maliki olduğu 145 ada 27 parsele 579,36 metrekare sınır tecavüzü yaparak ekip biçmek suretiyle tecavüzünün olduğunun sanığın savunması, katılanın beyanı, hazırlık soruşturmasında bilirkişi Zeynel Kaya’nın krokili raporu ve mahkeme aşamasında yapılan keşif ve bilirkişi raporuyla sabit görüldüğünden, Ilgın Asliye Ceza Mahkemesinin sanığın beraatine dair kararı kaldırılarak, sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın tapuda babası adına kayıtlı ancak kendisini kullanımında bulunan 145 ada 28 parsel sayılı taşınmazı ekip biçerken katılana ait 145 ada 27 parselinde 579.36 metrekaresini herhangi bir hakka dayanmadan ekip biçtiği, tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşıldığından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Mahkemece takdiri indirim nedenlerinin uygulanmama gerekçesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 24.02.2021 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Ilgın Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.