Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/18509 E. 2023/8780 K. 20.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18509
KARAR NO : 2023/8780
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/390 E., 2021/584 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ordu Cumhuriyet Başsavcılığının 11.11.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 154 üncü madde birinci fıkra ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
3. Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2015 kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 02.05.2019 tarihli ve 2017/17405 Esas, 2019/5987 Karar sayılı kararı ile “…Ordu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 2011/461 Esas, 2014/71 Karar sayılı dosyası getirtilerek keşif, fen bilirkişi raporları ve kesinleşmiş mahkeme kararları denetime olanak sağlanması açısından aslı veya onaylı suretlerinin inceleme konusu dosya içine alınmasıyla, dava konusu taşınmazın tedavüllü tapu kayıtları getirtilip; refakate fen bilirkişi de alınarak keşif yapılıp taşınmazın mülkiyet durumunun kesin biçimde saptanmasıyla sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması…”nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.09.2021 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz etme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 154 üncü madde birinci fıkrası , 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca hapis cezasından çevrili 3.000,00 TL ile doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi suça konu taşınmazda hak sahibi olduğuna buna ilişkin dava açtığına, açmış olduğu davada dinlenen tanıkların bu mahkemede de dinlenmesi halinde taşınmazda zilyet ve hak sahibi olduğunun anlaşılacağına, suçun unsurlarının oluşmadığına, ayrıca eylemi Ordu Asliye hukuk Mahkemesinde açmış olduğu davada hak sahibi olduğunun belirlenmesi sonrası gerçekleştirdiğine suç kastının bu nedenle bulunmadığına, bu karar sebebiyle hakkında hata hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ayrıca amacının mezarlığı temizlemek olduğuna, bilirkişi raporunda kesilen fındık dallarının mezarlığa müdahalesi hususlarının belirlenmediğine, ayrıca eyleminin hak sahibinin kullanımını engellemediğine bu yönüyle de atılı suçun oluşmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay sanığın katılana ait Güngören Mahallesi Camiyanı mevkii 120 ada 3 parselde kayıtlı olan aile mezarlığı vasfındaki taşınmazda bulunan 5 ocak fındık ağacını kesmek suretiyle hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın suça konu taşınmazda hak sahibi olduğu iddiasıyla katılana karşı Ordu 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde 14.12.2011 tarihinde Tapu iptal ve tescil davası açtığı, açılan işbu davada, katılanın sanığın suça konu taşınmazda hak sahibi olduğunu kabul ettiği, mahkemecede 26.02.2014 tarihinde davanın kabulüne karar verildiği, sanığın suça konu mezarlık vasıflı taşınmazı temizleme amaçlı eylemini açmış olduğu davanın kabulüne karar verildikten sonra gerçekleştirdiği, dosya kapsamında sanığın suç kastı bulunduğuna dair delil bulunmadığı, anlaşılmakla sanık hakkında beraat kararı verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2021 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2023 tarihinde karar verildi.