Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2021/18460 E. 2023/3904 K. 30.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18460
KARAR NO : 2023/3904
KARAR TARİHİ : 30.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz
HÜKÜMLER : Beraat

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gümüşhane Cumhuriyet Başşsavcılığının, 15.01.2018 tarihli iddianamesiyle, sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan cezalandırılmaları için kamu davası açılmıştır.
2.Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.09.2019 tarihli kararı ile sanıklar hakkında köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçundan hapisten çevrili 3000 TL adli para ve doğrudan verilen 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3.Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 12.02.2020 tarihli kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıkların istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek ”…Sanıklar …, …, …(… oğlu ), …(… oğlu)’nun üzerlerine atılı Köy Tüzel Kişiliğine Ait veya Köylünün Ortak Yararlanmasındaki Taşınmazlara Tecavüz suçunun yasal unsurları oluşmadığı anlaşılmakla CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince AYRI AYRI BERAATLARINA…” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … vekilinin temyiz istemi, kararın son kısmında tebliğ ve temyiz hakkı sadece istinaf başvurusu yapan taraflara verilmiş istinaf kararı tarafımıza tebliğ edilmediğinden kararın hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanıkların, Gümüşhane … Köyü … Yaylası 158 ada 1 nolu tapuda merada kaçak otlatma yapmak suretiyle tecavüz ettiği iddiasıyla dava açılmış olup sanık savunması, tapu ve kadastro kayıtları, keşif tutanağı, bilirkişi raporları ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek sanıkların cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Merada hayvan otlatan sanıkların eylemlerinde malikmiş gibi merayı zapt ve tasarrufta bulunma amacı bulunmayıp, atılı köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilerek atılı suçtan beraatlerine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Maliye Hazinesi’ne gerekçeli kararın usulüne uygun tebliğ edilmediği vekilin öğrenme ile kararı temyiz ettiği temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
A. Tebliğname yönünden;
Ceza Genel Kurulunun 17.05.2022 tarihli, 2020/248 Esas, 2022/359 Karar sayılı ilamı ve 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” duruşma açılmasına gerek olmadan karar verilebileceğinin düzenlenmiş olması ve aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ”Olayın daha ziyade aydınlanması gerekmeden beraate veya davanın düşmesine ya da alt ve üst sınırı olmayan sabit bir cezaya hükmolunması gerekirse” şeklinde yer alan düzenleme birlikte değerlendirildiğinde istinaf mahkemesince dosya üzerinden verilen beraat kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
B. Katılan … vekilinin temyiz istekleri yönünden;
1.Sanıklardan …(… oğlu), …(… oğlu), … Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden
Sanıkların merada hayvan otlatması ile sanıkların köy tüzel kişiliğine ait merayı zaptetmesi ve taşınmaz üzerinde tasarrufta bulunması söz konusu olmadığından sanıklar hakkında kurulan hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 20.03.2022 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Kanun’un 64 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

V. KARAR
1.Gerekçe bölümünün (B) bendinin birinci bölümünde açıklanan nedenlerle Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 12.02.2020 tarihli kararında katılan … vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2.Gerekçe bölümünde (B) bendinin ikinci bölümünde açıklanan nedenle katılan … vekilinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 12.02.2020 tarihli kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.05.2023 tarihinde karar verildi.