YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18074
KARAR NO : 2023/7762
KARAR TARİHİ : 19.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/250 E., 2016/581 K.
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz etme, kamuya ait derenin su yolunu değiştirme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Akçakoca Cumhuriyet Başsavcılığının 20.04.2015 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.

2. Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.07.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında atılı suçlardan beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Hazine vekilinin temyiz isteği; sanıkların eylemi nedeniyle suçun oluştuğuna ve cezalandırılmaları gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; … İnşaat Sanayi ve Ltd. Şti. nin müdür ve yetkilisi olan sanıkların, şirketin faaliyetleri kapsamında dere yatağı ve çevresindeki alandan kum çekmek suretiyle atılı suçu işlediklerine ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Tüm dosya kapsamına göre yapılan incelemede; İddianameye göre sanıkların 5237 sayılı Kanunun 154 üncü maddesinin ikinci ve üçüncü fıkralarından ayrı ayrı cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açıldığı anlaşılmıştır. Mahkemece, gerekçeli kararın kabul kısmında, sanıkların sorumlusu bulunduğu şirketin dere yatağından taş çıkardığına değinilmekle anılan Kanun’un yalnızca 154 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenen suça ilişkin değerlendirme yapıldığı görülmüştür.
Hüküm kısmının (1) nolu bendinde ise, “Sanıklar …, … ve … hakkında Hakkı Olmayan Yere Tecavüz suçunu işlediklerinden bahisle cezalandırılmaları için açılan kamu davasında; müsnet fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu kanaatine varıldığından 5271 sayılı CMK.nun 223/2-a maddesi gereğince AYRI AYRI BERAATLERİNE” şeklinde karar verildiği belirlenmiştir.
26.05.2014 tarihli bilirkişi raporunda kum alınan yerlerin bir kısmının … Köyü tüzel kişiliğine, bir kısmının ise Hazineye ait olduğuna ilişkin tespit yapılmasına rağmen Mahkemece 5237 sayılı Kanunun 154. maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen suç açısından herhangi bir değerlendirmenin yapılmadığı görülmüştür.
2. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 34 üncü ve 230 uncu maddeleri uyarınca, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için, kararın dayandığı tüm kayıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanıklara yüklenen suçun unsurlarının ve sûbuta esas kabul edilen eylemlerin ve buna dair delillerin nelerden ibaret olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması, hangi eylemlerin sûbuta erdiğinin kabul edildiği ve 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesinde yazılı hususları kapsaması gerekirken, bu kurallara uyulmaksızın, sanıklar hakkında iki ayrı suçtan kamu dava açılmış olmasına rağmen; Mahkemece tek suçtan mı yoksa iki suçtan mı beraat hükmü verildiğinin belirtilmeyerek yeterli olmayan ve denetime imkan sağlamayan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.07.2016 tarihli kararına yönelik katılan Hazine vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2023 tarihinde karar verildi.